8.BÖLÜM - ÖPÜŞME

9K 188 60
                                    

Bizim sınıfın koridoruna tam adım attım ki biri kolumdan tuttu ve kendine doğru çekip duvara yasladı.

Kafamı kaldırıp baktığım da Melis'in aşık olduğu Melih'ti bu !

Birden dudaklarıma yapıştı!

Onu ittirdim suratına tokadı çaktım başka tepki vermeden bahçeye indim.

Hala olanlara inanamıyorum.

Çok tuhaf bir duyguydu bu ,
en yakın arkadaşımın aşık olduğu kişi beni kendine doğru çekip duvara yasladı ve dudaklarıma yapıştı.

Bahçede olanları tekrar tekrar düşündükten sonra kendime gelmeye karar verdim.

Yukarı çıkıp lavaboya girdim, elini yüzümü yıkadım kendime geldim. Saate baktım zilin çalmasına 1 dakika vardı.

Canım bir daha ki derse girmek istemiyordu. Zil çaldığı gibi sınıfa girdim gözüm ilk Melih'e çarptı pis pis bakıyordu. Kafama takmamış gibi yaptım ama kafama takmıştım.

Sıramdan çantamı alıp sınıf kapısına doğru yöneldim .
melis kolumdan tutup beni durdurdu ona doğru döndüm ama gözlerinin içine bakamadım.

Melis - Kızım noluyo iyimisin sen

Ben - İyiyim Melis yok bişeyim diyip sınıftan çıktım.

Merdivenlerden inerken karşıma Uras çıktı.

Uras - Nereye ?

Ben - Sanane !
Dedim bir adım attım. Kolumdan tuttu

Uras - Nereye dedim
Dedi.

Ben - Gidiyorum
Dedim oldumu dedim.

Uras - Hayır olmadı nereye gidiyosun ve neden gidiyorsun dedi.

Ben - Çünkü canım istemiyo nereye gideceğime gelirsek eve Dedim
kolumu elinden çekip hızlı hızlı merdivenlerden indim.
Okuldan çıktım.

Nereye gittiği mi de bilmiyorum neyse karar verip sahile doğru yürümeye başladım.

Yürümekten artık yorulmuştum.
Bir tane banka oturdum.

Denizi izlemeye başladım ama olanlar aklımdan çıkmıyordu
Düşündükçe sinirleniyordum hemde üzülüyorum.

Kafamı dağıtacak bir şeyler yapmalıydım olanları bir kişiye anlatmalıyım.
İçimde tuttukça daha kötü oluyordum.

Anneme anlatamazdım nasıl tepki vereceğini biliyordum babamın zaten umursayacağını sanmam

Okuldakilere zaten anlatamazdım.

Saate baktım saat 4 olmuştu
Okul çıkış saatini 2 saat geçmişti kesin annem çok merak etmişti.
Telefonuma baktığım da annemden 4 mesaj 7 cevapsız arama vardı.

Hızlı adımlarla taksi durağına doğru yürümeye başladım hiç taksi yoktu eve doğru yürümeye başladım.

Yoldan taksi çeviriyorum ama ama hiç durmuyolar tamamıyla şansızdım

Ki karşıdan taksi geliyordu taksiyi durdurdum. 15 dakika içinde eve geldim. Anahtarla kapıyı açtım

Salona doğru yürüdüm annem çok sinirliydi bana bağırarak nerde kaldın dedi düşünüyordum hemen bi yalan uydurmam gerekiyordu
'hadi bade hadi bişeyler düşün'

Annem - Badeeee açıklamanı bekliyorum

Ben - Eeeee şey şey kaybettim şeyi çok aradım

Annem - Badeeee neyi kaybettin neyi çok aradın düzgün anlat şunu

Ben - Şeyi işte anne eeeee telefonumu !
Telefonumu kaybettim onu aradım o yüzden eve geliyodum taksi bulamadım yani gelmem çok zor oldu anne

Annem sanki biraz yumuşamıştı.

Annem - Tamam hadi yukarı çık üstünü değiştir.

Dedikten sonra bende yukarı çıktım üstümü değiştirdim.

Annem - Bade hadi aşağı in yemek hazır.

Ben - Anne aç değilim yemek yemicem.

Dedim yatağıma uzandım.
Bu gün olanları tekrar tekrar düşürken uykuyu dalmıştım.

ÜVEY ABİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin