Gece bardaktan boşalırcasına yagmur yağmisti.Güneşin ilk ışıkları toprak evimizin camına değiyordu.Gözlerimi yavaş yavaş aralamistim.Yan tarafıma baktığımda kardeşim Mirza yi göremedim erkenden nereye gitmişti acaba hemen kalkıp üstümü giyindip aşağı indim.Kapıdan çıkar çıkmaz toprağın mis kokusunu içime çektim.Etrafa bakarken annemin sesini duydum sesin geldiği yöne doğru yürüdüm.O güzel sesiyle türkü söylüyordu hamur açarken, yavaşça yaklaştım arkasına yanağına ufak bir buse kondurdum.O tatlı gülümsemesi ile bana döndü.
- Günaydın yavrum dedi
Ben Günaydın anne Mirza nerde uyandığımda yoktu yanımda dedim
Annem sabah babanla birlikte Cemal aga gile gitti dedi.
Cemal aga Diyarbakır in en büyük aşiret ağası iki oğlu bir kızı var.büyük oğlunun bir kızı bir oğlu var, küçük oğlu bir sene önce evlendi ama karısının çocuğu olmuyormus.En Küçükleri ayşe 19 yaşında benim sınıf arkadaşım ondan önce can kardeşim benim.Cemal aga asabi yapılı dediğim dedik birisidir.Biz dahil bütün köyün borcu vardır.
