Hopeless Romantic 2: Bitter (PUBLISHED UNDER POP FICTION)

CHAPTER THIRTY EIGHT

"You're a bad liar even if you're asleep," He kissed my forehead. "Wag ka ng mahiya, mukha kang timang eh. Tingnan mo nga mata mo, gumagalaw galaw..."

Tingnan mo 'to! Alam na nga niyang nahihiya ako, lalo pa akong pinapahiya!

"Do you remember o kininwento sayo nila Aisha yung nangyari sayo? Either ways, alam kong alam mo na. Don't worry, okay lang yun," Hindi ako nagsosorry sa kanya, FYI! "Sinukahan mo lang naman ako, okay lang talaga." Ramdam na ramdam ko yung sarcasm habang sinasabi niya yun. Hindi na ako sanay mapahiya, tengene nemen!

"Ayaw mo talaga ah?"

Pagkasabi niya nun, naramdaman ko na lang na dinikit niya yung lips niya sa lips ko kaya napaupo ako, "MANYAK!!!!" Sigaw ko. Yung mukha niya, ang epic! Gulat na gulat. As in ganito talaga yung mukha niya --> O____O

Pero di nag tagal, naging ganito---> -__________-

"Akala mo naman first time nahalikan sa lips. You want me to make you remember what you did to me last night? Hu-"

I covered my ears and sang, "LA LA LA LA LA! WALA. AKONG. NARIRINIG!"

Medyo natawa siya then he smirked, "Sinong manyak ulit?" Para siyang nagpipigil ng tawa. 

"Heh! Oo na, oo na! Bad trip. Ughhhhhh!" Nag tago ulit ako sa blanket ko. "Alis ka na, Justin! Kaya ko naman mag-isa."

"What makes you think na iiwan kita dito? No way, Rylie. No way!" 

Eeeeeeeeeeh, nahihiya kasi ako, "Kaya ko naman po mag-isa."

"Fine! Ganito na lang, sasabihin ko na lang sa parents mo na uminom ka kaya hindi ka pumasok ngayon at-"

Inalis ko yung kumot ko at hindi siya pinatapos, "OO NA, OO NA! MAG STAY KA NA DITO. WAG KANG AALIS SA TABI KO, WAG KA NG PUMASOK SA SCHOOL, WAG KANG LALAYAS, WAG KANG MAWAWALA SA PANINGIN KO. HAAAAPPY???"

He smiled and tapped my head, "That's more like it. Good girl."

ASO? ASO LANG? 

"Ge!" Yan na lang sinabi ko at bumalik na sa pagkakahiga.

Bzzzzzzzzzzt. Bzzzzzzzzzzt.

From: Josh

Message: Ry, we really need to talk. 

Kinabahan ako. Bakit parang gusto ko siyang kausapin na ayoko? Ilang beses ko na 'tong iniisip. Sabi ko gusto ko malaman lahat ng katotohanan, pero hindi ko magawang kausapin si Josh kahit alam kong may alam siya sa nangyayari. Paano pag may kinalaman siya? Natatakot ako. Importante siya sa akin. Syempre, never siyang umalis sa tabi ko eh. Kahit nasa states siya at nasa Philippines ako, lagi kaming nagcocommunicate.

He's my guy bestfriend, no more no less. Pero ngayon, para siyang umiiwas. Para siyang guilty. Ayoko na mag assume kaya hindi ako magagalit sa kanya. I won't get mad at him unless malaman kong may kinalaman nga siya. Josh, sana wala. Sana hindi.