VİLVERİN
•1•
One Direction, You And I.
Pencerimin kenarında oturmuş, elimde ne yazdığını umursamadığım ama ilgileniyormuş gibi yaptığım bir kitapla karşı caddedeki Space Pizza'nın kapanışını fark ettirmeden izliyordum. Birinci katta olduğumdan içerinin çoğu kısmını görebiliyordum. İçeride karamel rengi, belinin yarısına gelen saçlarını savura savura dans eden, bir yandan da masaları temizleyen Miley'nin yüzündeki o kusursuz gülümsemeden istediğimi açıkça belirtmek isterim. Şanslı kız... Yanında mükemmel bir adamın varlığına sahip. Onu güldüren, onunla gezen, eğlenen... Hiçbiri değilse bile sadece onunla konuştuğu için bile şanslı sayılabilir. Çünkü konuştuğu adam Zayn. Adının bile vücudumda milyonlarca zerreyi harekete geçirdiği adam, benim ulaşılmazım haline gelmiş Zayn Malik...
Tanrım! Onu gördüğümde henüz on beşimi bile doldurmamıştım. Gözüme ilk takılan serseri tavırlarıydı; sinirli ve kesinlikle sorunluydu. Ama her nasılsa Miley'nin yanında mutlu bir adam oluyordu.
Şimdi tam karşımda, Miley'nin sildiği masalara sandalyeleri yerleştiriyordu. Miley'nin hareketlerine gülüyordu ya da söylediği şeylerle Miley neşeleniyor, bir kızı böyle etkileyebildiği için şişirdiği egosuyla keyfi tavan yapıyordu. Pekala, sakinim...
Yalnızca beş saniye sonra kıskançlık bedenimi cayır cayır yakacaktı, biliyordum. Hiçbir zaman sakin kalamamıştım. Belki üç aylık bir sürenin sonunda Zayn'i benden uzaklaştıran saçma hareketlerim olmuştur.
Son savım tamamen kendimi avutmak için söylenmiş olduğum bir yalan! Belki bir parça doğruluk payı vardır ama onu benden uzaklaştıran bu olmamıştı.
Evet, biliyorum. Konu biraz karıştı. En başa dönelim o halde. Bundan tam iki sene önce buraya, yani eski evimizin birkaç cadde ötesine taşınmıştık. Yaz aylarındaydık ve okulların açılmasına bir ay vardı. Onu, nasıl diyorlar; bıyıkları yeni terlemiş delikanlıyı ilk Space'de çalışırken görmüştüm, asık suratlıydı, fazla asık suratlı... Orada çalışmaktan memnun olmadığı her halinden belliydi. Sinirli ve agresif davranışlarıyla her hafta en az bir müşteriyle olay çıkarmayı başarıyordu. Ev yerleşene kadar her gün oradan pizza sipariş ediyorduk ve onu görebilmek için hep ben gidiyordum pizzları almaya. Bu durum en fazla üç, dört gün sürdü. Sonrasında oraya gitmek için bahaneler bulmaya başladım; hiç sevmediğim suffleyi beğendiğim yalanını söyleyerek her gün gidip alıyordum. Bazen orada yiyordum -ki bu işkenceydi-, bazen de orada biraz oyalanıp evin yolunu tutuyordum. Bir ay boyunca beni fark etmesi için çabaladım, ama beni tek fark eden Miley, yani Space'nin sahibi Will'in kızıydı. Olan mideme ve harçlıklarıma olmuştu.
O aralar Miley ile baya yakındık, aynı yaşta olmamız ve aynı lisye gidecek olmamız da bu yakınlığı artırmıştı. Ta ki onun da Zayn'den hoşlandığını öğrenene kadar, sonrasında ona ne olduğunu hissettirmeden ondan uzaklaşmıştım. Aslında kendi ağzıyla söylememişti ama benim de Zayn'den hoşlanıyor oluşum yanlış gibi gelmişti, suçlu hissetmiştim. Bundan da acısı, Zayn orada en çok Miley ile yakındı ve samimiyetleri beni korkutuyordu. Bir nevi kaçmıştım. Miley ile olan samimiyetimize rağmen beni fark etmemesi de korkmam için yeterli bir sebepti. Her gün durmadan bana Zayn'i anlatmasından anlamalıydım. Yine de sayesinde Zayn hakkında birçok şey öğrenmiştim.
Zayn benden iki yaş büyüktü ancak okula bir yıl geç başlamış olmasından ve ilk sene sınıfta kaldığından o sene bizimle birlikte yeniden 9. sınıfı okudu. Buna çok seviniyordum, benden önce mezun olması durumunda okulun çekilmez bir yer olacağına adım gibi emindim. O benim her sabah kalkıp okula gitme sebebimdi.
