Τα Καλοκαίρια της καρδιάς μου...

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Προτείνω μαζί με το διάβασμα....να ταξιδέψετε με την μουσική....

Η Νεφέλη δούλευε εδώ και ένα μήνα σ' ένα μεγάλο σούπερ μάρκετ, που μόλις είχε ανοίξει στην πόλη της Σκιάθου και έπρεπε να βιαστεί, αν ήθελε να είναι συνεπής και να παραμείνει στην δουλειά, που είχε πια τόσο ανάγκη. Έτρεχε πανικόβλητη-σύμφωνα πάντοτε με τις προσταγές του προϊσταμένου της- να τακτοποιήσει τα πάντα, να μην αφήσει τίποτα σε εκκρεμότητα μέχρι αύριο που θα έρχονταν οι γενικοί διευθυντές...

Ωστόσο, δεν ήταν αυτή η δουλειά που ονειρευόταν. Δεν σκόπευε καν ν' ασχοληθεί με κάτι τέτοιο και αν ποτέ της έλεγαν ότι θα το έκανε, εκείνη απλά θα έβαζε τα γέλια. Όμως, μερικά χρόνια μάταιης αναζήτησης της ιδανικής δουλειάς και η απειλή του ότι θα έπρεπε να γυρίσει πίσω στην ιδιαίτερη πατρίδα της, την Αθήνα, με τους γονείς της να της θυμίζουν καθημερινά πως είχε αποτύχει ολότελα στην ζωή της, ήταν αρκετά για να την προσγειώσουν και να την αναγκάσουν να κάνει αυτό που δεν πίστευε ποτέ.

Τελικά Νεφέλη και εσύ συμβιβάστηκες όπως όλους τους άλλους.... ειρωνεύτηκε τον εαυτό της ενώ μια πελάτισσα απευθυνόταν θυμωμένη προς τα εκείνη. Τι να πεις... Άλλος φταίει και άλλος πληρώνει! σιγομουρμούρισε καθώς εκείνη πλήρωνε τώρα τα σπασμένα ενός ανάγωγου, προς την πελάτισσα, συναδέλφου της...

Και σαν να μην έφτανε αυτό, είχε και τον προϊστάμενό της που δεν έχανε από την αρχή ευκαιρία να την προσβάλει και να την υποβιβάζει με το παραμικρό της λάθος! ξεφύσηξε απογοητευμένη και ευχήθηκε ενδόμυχα να μην είχε δει αυτό το συμβάν...σκεφτόταν γεμάτη αγωνία και ήταν τόση η ανησυχία της, τόσο το άγχος της, μήπως και κάνει κάτι λάθος, που σχεδόν ξέχασε το ραντεβού της με τα παιδιά της παρέας.

Τα παιδιά της παρέας! Εκείνα που της θύμιζαν κάθε φορά τα υπέροχα χρόνια της παιδικής της ηλικίας! Τα τόσο ξένοιαστα και ανέμελα που πολλές φορές είχε ευχηθεί να ξαναζήσει! σκέφτηκε και χαμογέλασε πλατιά στις θαυμάσιες εικόνες που τρύπωναν ασυναίσθητα και πάλι στο μυαλό της. Θυμήθηκε τότε που ερχόταν η ιερή για εκείνη στιγμή να συναντήσει μετά από έναν ολόκληρο χρόνο τους καλοκαιρινούς φίλους της, τον Μιχάλη, τον Μάνο, τον Γιώργο, τον Αλέξη, την Έφη, την Μαργαρίτα, τη Μαρία και τόσους άλλους, που από παλιά αποτελούσαν την παρέα της στις διακοπές της, όταν πρωτοξεκίνησε να έρχεται εδώ στην Σκιάθο, από εννέα μονάχα ετών....