Home For Two.

(15)Αντιο..

Δεν πίστευα στα αυτιά μου. Τι τι λέει; Όλα αυτά για να με κάνει να τον αποθησω; Σοβαρά μιλάει;

«Τι; Άλεξ τι λες πας καλά; Μιλάς σοβαρά;»

«Συγνώμη Νεφέλη..»

«Γιατί πρέπει να σου έχει καρφωθεί αυτή η ηλίθια ιδέα στο ηλίθιο μυαλό σου; Γιατί να είμαι ερωτευμένη με εσένα; Ακόμα και να ήμουν έτσι θα με έκανες να θέλω να φύγω από κοντά σου; φιλώντας με και περνώντας ολόκληρο βράδυ μαζί μου αγκαλιά και μαλακιες;»

«Σχετικά με αυτό.. Αρχικά είχα σκοπό αυτό που σου είπα.. Αλλα μετά ξεχάστηκα και πέρασα απλά ένα βράδυ με την κολλητή μου..»

«Εσύ ενώ έτρωγες παγωτό θα φιλαγες την κολλητή σου; Άλεξ γαμωτο πες μου την αλήθεια τώρα!!!» φώναξα δυνατά την δεύτερη πρόταση..

«Αλήθεια σου λέω πίστεψε με!!»

«Λοιπόν δεν πιστεύω λέξη!! Θα μπορούσες να μου μιλήσεις και εσύ απλά με φίλησες;»

«Ναι έτσι σκέφτηκα έτσι έκανα! Και ας πούμε για εσένα αφού μιλάμε για λάθη. Γιατί με φίλησες στο νοσοκομείο τόσες φορές; γιατί εχθές το βράδυ ήσουν έτοιμη να μου δώθεις; και ξέρεις τι εννοώ μην κάνεις την ανήξερη. Έλα τώρα. Για πες μου. Και μη τολμήσεις να πεις έτσι ξαφνικά γιατί είναι σκέτη μαλακια.» είπε θυμωμένος.

«Ξέρεις κάτι Άλεξ; ΕΤΣΙ ΞΑΦΝΙΚΑ.»

Σηκώθηκα απότομα με δάκρυα στα μάτια και πήγα στο δωμάτιο της Φαιης. Έκλεισα την πόρτα και κυλιστικα κάτω ακουμπώντας την πλάτη μου. Τα δάκρυα έφευγαν ποτάμια από τα μάτια μου δίχως σταματημό..

Σηκώθηκα και πήγα στο κρεβάτι της και ξάπλωσα μπρούμυτα.. Πλέον το μαξιλάρι της δεν είναι ροζ.. Μαύρο..Η μάσκαρα είχε γίνει ένα με το δέρμα μου.. Ξαφνικά η πόρτα άνοιξε και μέσα μπήκε ο Άλεξ..

«Φύγε! Σε παρακαλώ φύγε τώρα!»είπα αναστατωμένη με κλάματα..

«Ζωή μου όχι.. Σε παρακαλώ μη..» ήρθε κοντά μου και έκατσε στο κρεβάτι..

«Σου ζήτησα να φύγεις.. Σε παρακαλώ φύγε σε παρακαλώ» έλεγα ενώ ξεσπαγα σε λυγμούς.

Δεν με ένοιαζε που έκλαιγα μπροστά του.. Με είχε ξαναδεί να κλαίω.. Έβαλα το μαξιλάρι πάνω από το πρόσωπο μου για να μην ακούγομαι..

Εκείνος μου το έβγαλε και το πέταξε κάτω. Με κοίταζε πληγωμένος και με ένα μορφασμο πολύ στεναχωρημένο.. Έβαλε το ένα του χέρι στη μέση μου με και με το άλλο με επίασε από τη πλάτη.. Με σήκωσε με το ζόρι και με πήρε αγκαλιά.

Εγώ συνέχισα να κλαίω στην αγκαλιά του όσο εκείνος με χάιδευε και μου έλεγε να σταματήσω..

«Γιατί το κάνεις αυτό; πες μου γιατί.»

«Γιατί δεν θέλω να σε βλέπω έτσι.Γιατι σ'αγαπω πολύ χαζουλα μου. Δεν θα σε αφήσω έτσι..»

Έβαλε τα χέρια του στο πρόσωπο μου και με έφερε κοντά στο δικό του.. Σκούπισε τα δάκρυα μου και με κοίταζε.. Ήμουν έτοιμη να τα χαλάσω όλα,και έτσι έκανα..

«Τι θα κάνεις τώρα Άλεξ.. Θα με φιλήσεις για αποθησεις τα δάκρυα μου;» είπα με έκλεισα τα μάτια μου.

Σε δευτερόλεπτα είχε εξαφανιστεί.. Έφυγε.. Τον έδιωξα.. Τον έχασα.. Είμαι ηλίθια έπρεπε να το πω αυτό;