Chandria's POV
Nakabalik na ako galing sa probinsya. So far, okay naman sila. Masaya ako at nakapag-bonding ulit kami. Grabe! Nakakamiss. May meeting kami with the Architects and Engineers kaya nag-ayos na ako. Naka-office atire ako with make-up bago ako pumunta sa office. I'm 10 minutes early for the meeting kaya I expect na ako pa lang ang tao... But I'm wrong.
"Ang aga mo ngayon ah." I said as I opened the door.
"Ayokong sayangin ang oras ng mga ka-meeting ko ehh." Nakapatong pa ang paa niya sa table habang nagbabasa ng newspaper.
"Good. Buti naman natuto ka na."
"Tch." Maikli niyang sabi at ipinagpatuloy niya na ang pagbabasa. Umupo ako sa tabi at binuksan ko ang laptop ko.
1 minute. 2... 5..
Okay. Ang tahimik niya. -_-
"Daniel... Y-yung nasabi ko nakaraan---"
"It's nothing Chandria. Wala naman yun sa akin. You're right. We don't need to fake each other. Ayaw mo sa akin. Ayaw ko rin sa 'yo. Just... business, okay?"
"H-huh? Y-yeah. Right. *sigh*"
Silence...
Maya maya ay dumating na ang mga ka-meeting namin at nag-start na ang meeting. Maayos naman ang lahat and I like the design. Bukas na bukas ay sisimulan na nila ang Construction and after a month boom! Start na ng business.
I glanced at him. Pero unlike dati... He looks so calm and cool. Yung tipong swabe lang.
"Maam, baka matunaw po si Sir." Kumurap ako.
"H-huh?"
"Kanina niyo pa po kasi siya tinitignan. Alam mo Maam, opinion ko lang po ito huh? Bagay po kasi kayo ehh. Sana nga p-----"
"Stop. I... I don't want to hear it." I fake a smile at the Engineer. Inayos ko na ang gamit ko at handa na akong umalis. Ang dami kong naiisip kapag nakikita ko si Daniel. The more I see him, the more I remember.
