''Bu kadar mı yani?'' diye mırıldandı Shawn. Ona göz devirerek soğuk duvarlarımın arkasından konuştum.
''Zoe kalpsizdir, unuttun mu? Sadece kendini düşünen, dünya onun etrafında dönsün isteyen bencil bir kız. Zoe hiçbir zaman bir şeyin üzerinde uzun süre kalmaz, sıkılır. Ne zaman unuttun Shawn?'' diye mırıldım. Yağmurun şiddeti tenimi soğuktan keserken, ifadem acizliğimi göstermiyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Shawn ağzı açık bir şekilde bana bakmayı sürdürürken, cevap vermesini beklemeden okula doğru yürüdüm.
Yazık, değil mi?
Söylediği o tek kelime; yazık. Haklıydı, o kadar aciz ve acınasıydım ki.. Yaptıklarım tamamen saçmalıklardan ibaretti. Onu seviyor muydum, ona karşı ilgi mi duyuyordum bilmiyorum. Belki de sadece dünyanın etrafında dönmesini seven Zoe, ondan ilgi bulamayınca hırslanmıştı.
Ona karşı bilinmeyen numaradan neden mesaj attım, neden Shawn ile iddaya girdim hiçbir fikrim yoktu. Tek bildiğim bu hikayede üzülen sadece bendim.
Koridordan geçerken üzerimdeki gözleri ve fısıldaşmaları yine kulak asmadım. Yüzümde bulunan o havalı bakışlardan eser yoktu. Kendini beğenmiş, herkesin hayran olduğu o Zoe yoktu.
Shawn ile iddaya girerken asla Zayn Malik'in benim yanışım olacağını düşünmemiştim.
Bu tıpkı bulutların yüceliğiyle alay eden şimşek gibi hissettiriyordu.
Bu tıpkı yola kaçan topunu almaya çalışırken arabanın altında kalarak bütün hayallerini öldüren o 9 yaşındaki çocuk gibi hissettiriyordu.
Üzerim fazlasıyla ıslaktı, saçlarım dağılmıştı ve eminim ki, sürdüğüm maskara ve eyeliner çoktan akmıştı. Ona karşı yenilmiş görünmek istemiyorum.
Dolabımdan aldığım yedek kazağı çantamın içine soktuktan sonra kitaplarımı dolaba yerleştirdim ve kapağını sertçe kapatarak arkamdan fısıldaşan insanları sessizce uyardım.
Hızla koridordan ilerledim ve sola dönerek kızlar tuvaletine girdim. Bir kaç kız makyaj yaparak bir şeyler konuşuyordu. Sarı saçlı kız boğazını temizleyerek iki kıza döndü ve konuştu. Bu Miranda'ydı.
''Yazık,'' diye mırıldandı. Bu kelimeyi duyduğum an, boğazımdan aşağıya geçmekte zorlanan o kızgın yağı bütün hücrelerimde hissettim.
Hiçbiri benim girdiğimi ve onları izlediğimi görmemişti.
''Z-zayn,'' diye mırıldadı esmer olan kız. Acınası bir şekilde Miranda'ya baktı.
Bu saçmalığa daha fazla katlanamayacağımı anladığımda, duruşumu dikleştirdim.
''Dışarı,'' diye sert sesimle konuştum. Üçünün de bakışları bana döndüğünde, şaşkınlıkla elleri ayakları birbirine karıştı ve hızla lavabonun önündeki eşyalarını toplayarak üçü birden tuvaletten çıktı.
Kapıyı sertçe kapatarak kitledim ve aynanın önüne geçip görüntüme baktım. Tahmin ettiğim gibi yağmurdan bütün saçlarım ve makyajım dağılmıştı.
Çantamı lavabonun önüne koyarak içinden dolaptan aldığım kazağı çıkardım. Üzerime yapışmış, beyaz ince bluzu üzerimden çıkardıktan sonra bol açık kahve kazağımı giydim.
Çantamdan çıkardığım ıslak mendille yüzümü temizledikten sonra yeni bir makyaj yapıp dağılmış saçlarımı taradım.
Islak bluzumu çantama sokuşturarak omzuma taktım ve son kez aynada görüntüme baktım.
''Vazgeçiyorum,'' diye mırıldandım. Üzerime çöken ağırlık beni zar zor taşıyordu. Daha bir kaç hafta öncesine kadar burnu havada olan halim benim acizliğimi duvara yaslanmış izliyordu.
''Senden vazgeçiyorum, Zayn Malik.''
*
**
*
Yemekhanede oturmuş öğle yemeğimle oynuyordum. Yanıma kimse gelmiyordu ancak bütün herkes merakla burada bir olay çıkarmamı veya herhangi hayati bir tepki vermemi bekliyordu.
Tam karşımda 5-6 masa arkadaki Zayn, arkadaşlarıyla konuşuyordu.
Ne yapıp ne edeceğimi bilmiyordum. Sadece oturmuş, yemeğimle oynuyordum ve ona bakmamak için yarım saattir içten içe kendimi yiyordum.
Bazen bakışlarını üzerimde hissediyordum ama asla bakmıyordum
Masanın üzerinde üst üste titreyen telefonumla kendime geldim.
