Always S.M.&S.G.✔ Υπό Διόρθωση

Chapter3

"Σελ."άκουσα την μαμά να μου ψιθύριζει.

Άνοιξα αργά τα μάτια μου προσπαθώντας να αποφύγω το έντονο φως.

"Ξυπνά. Ποιος είναι αυτός δίπλα σου;"ρώτησε.

Γύρισα και είδα ένα σώμα να κοιμάται. Αχχ τι όμορφος που είναι. Πετάρισα τα μάτια μου και γύρισα το βλέμμα μου στην μαμά.

"Ο Σον. Είναι φίλος μου. Είδαμε ταινία και μας πήρε ο ύπνος. " εξήγησα.

"Γίνεται τίποτα μεταξύ σας;"ρώτησε με υπονοούμενο.

"Φυσικά και όχι μαμά. Και πήγενε, μην ξυπνήσει και σε δει εδώ."

"Καλά, να προσέχεις. " βγήκε από το δωμάτιο.

Έμεινα να τον κοιτάω που κοιμόταν. Είχε γυρίσει στο πλάι και το πρόσωπο του ήταν πραγματικά για φίλημα. Τα  χείλη του πρίσμενα από τον ύπνο, τα μαλλιά του ανακάτεμενα και τα φρύδια του συνοφριωμένα. Απλά τόσο διαφορετικός.
Με τον Καμερον δεν είχαμε κοιμηθεί ποτέ μαζί. Κάθε φορά που ήμασταν σπίτι του με έδιωχνε με μια διαφορετική δικαιολογία και όταν βγαιναμε έξω με μεθούσε και με αφήνει μόνη στον δρόμο. Ήμουν το παιχνίδι του, το ήξερα και δεν σταματούσα.

"Καλημέρα. " άκουσα τον Σον.

"Καλημέρα."ανταπέδωσα.

Ανακάθησε στο κρεβάτι και με κοίταξε.

"Τι;" ρώτησα κάπως ενόχλημενη.

"Δεν θέλω να σε πιέσω αλλά θα ήθελα να μου πεις. "

Μιλούσε σοβαρά και αυτό με αγχώνε κατά κάποιο τρόπο.

"Να σου πω τι;"

"Για την βραδιά που σε γνώρισα. Τι σε έκανε να φτάσεις σε αυτό το σημείο;"

Φαινόταν να ενδιαφέρεται πραγματικά.

"Είναι μεγάλη ιστορία Σον."προσπάθησα να τον αποφύγω.

"Σου ξαναείπα πως δεν θέλω να σε πιέσω, αλλά αν συμβαίνει κάτι σοβαρό να ξέρεις πως δεν κρίνω και θα μπορούσα να προσπαθήσω να σε βοηθήσω. "

"Βοηθάς μόνο που υπάρχεις."μου ξέφυγε η σκέψη μου.

Με κοίταξε έκπληκτος. Μετά χαμογελασε και χαλάρωσα. Ο σφυγμός μου είχε ανέβει και η αναπνοή μου είχε χάσει τον ρυθμό της.

"Τι εννοείς. " ρώτησε.

Η αβολη στάση μεταξύ μας είχε φτάσει στα όρια και έπρεπε να βρω κάτι να πω. Πίεσα το μυαλό μου να βρει κάτι για να το σώσει αλλά αυτό δεν λειτουργούσε. Είχα μείνει και τον κοιτούσα. Για την ακρίβεια τα μάτια μου τον κοιτουσαν, το μυαλό μου ήταν αλλού.