Światła niebieskie, tam, w górze,
Czerwone niebo, biały obłok,
Łzy na twojej twarzy..
Ogień w głowie, w sercu cierń,
Nawet nie wiesz, co zaraz wydarzy się,
Stań na baczność, ukłoń i uśmiechnij się,
Może obudzisz lwa i ryk jego rozniesie się,
Koronki idą przodem, morale tyłem,
Krok do przodu,
Krok w bok,
Krok w tył,
Ukłon!
Kiedy gra rozpocznie się?
Pyta ten, kogo nie dotknął diabła cień,
O, niewinności!
Składam ci w darze tą cnotę,
Rób z nią co chcesz.
* wiersz inspirowany serialem S. Mirren i D. Wolstencroft pt. Versailles
CZYTASZ
Dźwięki duszy. Zwierciadło sztuki Tom I
Poetry- To niemożliwe - zaprotestował Michaś. - Przecież nikt nie słyszy, jak drzewa rosną. Nie ma takiej melodii. - Nie znasz się na tym mój mały - przerwał mu pan Gałązka. - Oczywiście, że jest taka melodia. Wszystko na świecie ma swoja melodię. ...