Yağmurun ıslattığı kuru yapraklara tutunur yüreğim ısınmaya, seni soğutmamaya...Sabahın henüz güneş açmamış, nemin daha rahatça soluk aldığı bir vakitte,gafillerin duyarsızca üstüne basıp geçtiği sarı yapraklar gibi, imanımdan ırak yaşarsam...Paslanmış menteşelere sıkışmış kalbim; ne ileri ne de geri gidemeyen gönlüm, duraksız sezgide seni bekler menteşede...İronik duygular duygularım bir kıvılcıma hasret, ne yanar ne de söner; değişimsiz hep aynı yerinde...-Gürsel Özkır
