Evet, bende sırılsıklamsın sevgili...Ruhunun her bir hücresi yaşlı kaldı ruhumun her bir hücresinde...Tıpkı, bir yağmur damlası gibi sımsıkı sarılmış bana, benden sensizliği yıkıyor...Bedenimden ruhuma, ruhumdan bedenime; aklım, gönlüm ve duygularım gözlerimde yaşlı, yaşlar senle sırılsıklam...Kendi içimde içinde ben senle daima serin, bunaltmaz beni çölde kavrulan yaz güneşi senle sırılsıklamım...Senle sırılsıklamım derken, senin serinliğini yağmur damlalarına benzetirken, bakıyorum da yağmur da yağıyor, piyano ve keman çalıyor, baran manzarası eşliğinde duygularıma dans ettiriyor ve duygularım kaleme müsait vermez çalıştırır kendisini, mürekkepler ise şahane resimler çiziyor; papatyalar gülüşüyor, güvercinler ötüşüyor, kelebekler uçuşuyor, yapraklar kokuşuyor, rüzgar nota çalıyor, zaman beste oluyor ve kısasa kısas doğa şarkı söylüyor, şiir okuyor...Devamını yazmak isterdim,ancak doğanın okumakta olduğu şarkı ve şiiri bölmek istemiyorum...Bölünmemek duygularla, Sırılsıklam...11.01.2016/Melikgazi-Gürsel Özkır
