Μαγική βραδιά.

4.8K 410 15
                                    

-Που πάμε;

-Είναι η πέμπτη φορά που ρωτάς μικρή!είπε αυστηρά και δεν το συνέχισα γιατί κατάλαβα ότι πάλι δεν θα απαντούσε

Ειμασταν αρκετή ώρα στην μηχανή αμιλιτοι. Είμαστε πλέον παραλιακά. Αχ πόσο μου αρέσει η θάλασσα! Του το έχω πει άπειρες φορές! Έχε γούστο να πάμε σε αυτά τα παραλιακα μαγαζάκια πιο κάτω για φαΐ! Αχ θα ήταν υπέροχο!
Ο Χρήστος παρκάρει την μηχανή του και πλησιάζει το ακριανο μαγαζί το οποίο ήταν το πιο κοντινό στην θάλασσα.

-Καλησπέρα! Όνομα;ρώτησε ο σερβιτόρος

-Αθανασιάδης,λέει ο Χρήστος

-Τέλεια! Ελάτε από εδώ,είπε ο σερβιτόρος και μας οδήγησε στο τραπέζι πιο κοντά στην θαλασσα

Καθίσαμε και εγώ κοίταζα τον Χρήστο με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά

-Γιατί έχεις αυτό το χαζό χαμόγελο;είπε ο Χρήστος χαμογελαστός

Τι γλυκός που είσαι. Βλακα! Θα έλεγα, αλλά η περίσταση δεν μου το επέτρεπε! Ήταν τόσο γλυκιά κίνηση που με έφερε εδώ που όσο και να με πείραξε αυτό που είπε ήθελα να τον αγκαλιάσω και να τον φιλήσω

-Είσαι υπέροχος!του είπα τελικά

-Εσύ με κάνεις!

Όσο τρώγαμε μιλούσαμε για διάφορα θέματα. Μόλις τελειώσαμε ο Χρήστος πλήρωσε και εγώ τον πήρα από το χέρι και τον κατέβασα στην παραλία.

-Είναι υπέροχα!είπα καθώς έβγαζα τα παπούτσια και τις κάλτσες μου

-Εϊ τι κάνεις εκεί;είπε και με κοίταγε όλο περιέργεια

Εγώ αποφάσισα να του δείξω αντί να του πω. Σήκωσα και λίγο τα πατζάκια μου και βούτηξα τα πόδια μου στο νερό.

-Γιατί σου αρέσει τόσο πολύ η θάλασσα;ρώτησε και πρόσεξα με την περιφεριακη μου όραση ότι έβγαζε και αυτός τα παπούτσια του

-Μου θυμίζουν τα παιδικά μου χρόνια. Τους παππούδες μου! Το πρωινό ψάρεμα με τον παππού και το απογευματινό μπάνιο στην θάλασσα με την γιαγιά! Ήταν υπέροχες οι διακοπές μαζί τους. Με έμαθαν να αγαπώ την θάλασσα δείχνοντας μου την μαγεία της. Γι'αυτο,είπα και τελικά τον κοίταξα ενώ όλη την υπόλοιπη ώρα κοιτούσα την θάλασσα

-Πολύ ωραίο αυτό που είπες,είπε και κοιτούσε με θαυμασμό

-Ευχαριστώ,είπα και γέλασα ντροπαλά

Ήταν τόσο ωραία! Το ελαφρό αεράκι, το κυματάκι και τα απέναντι φώτα που έκαναν την θάλασσα πολύχρωμη. Ήταν όλα...πως να το θέσω τωρ..μαγικά!
Ένα δάκρυ κύλισε στο μάγουλο μου. Ναι συγκινήθηκα! Θυμηθικα αυτά τα μαγικά καλοκαίρια με τους παππούδες μου και η σκέψη ότι δεν θα τα ξαναζήσω με έκανε να κλάψω. Ο Χρήστος μου έπιασε το χέρι και το έσφιξε συμπονετικα. Γύρισα να τον κοιτάξω, μου χαμογέλασε γλυκά και του χαμογέλασα πίσω!
----
Πλέον καθόμαστε στα μεγάλα κάτασπρα βότσαλα κοντά στην θάλασσα. Τόσο κοντά που τα πόδια μας είναι στο νερό.

έμπλεξα μαζί τουΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα