Ζήλια και κακό.

5.4K 451 9
                                    

----
-Δάφνη! Δάφνη γλυκιά μου ξυπνά!είπε η μαμά μου και με σκουντηξε απαλά στον ώμο

-Μμμ,της είπα, της έσπρωξα το χέρι και συνέχισα να κοιμάμαι

-Θα αργήσεις στο σχολείο!είπε και δεν χρειάστηκε να πει κάτι άλλο. Αμέσως πετάχτηκα από το κρεβάτι

-Ωχ! Ξέχασα να βάλω ξυπνητήρι! Τι ηλίθια!είπα και κοίταξα την ώρα

Είχα στην διάθεση μου περίπου έντεκα λεπτά για να ετοιμαστώ για το σχολείο. Σηκώθηκα από το κρεβάτι και πήγα αμέσως στην κουζίνα. Ήπια ένα ποτήρι γάλα στο πόδι, το συνηθίζω, και ανέβηκα στο μπάνιο να πλυθω. Αφού πλυθηκα πήγα στο δωμάτιο μου να ντυθώ. Έβαλα το μαύρο τζιν μου με τα σκισιμματα στα γόνατα,το οποίο έχω ξεθωριάσει από το πολύ φωρα-πληνε, και ένα απλό γκρι ραντακι,πάμε όλοι μαζι "ΜΈΣΑ ΑΠΌ ΤΟ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙ".Έβαλα γρήγορα τα γκρι σταρακια μου πήρα την τσάντα και το κινητό μου και κατέβηκα κάτω.

-Καλημέρα μικρή!

-Μέρα μπαμπά ,του είπα και του έδωσα ένα πεταχτο φιλί στο μάγουλο

-Σε έπιασαν οι γλυκές; είπε και χαμογέλασε

-Να επειδή άργησα..είπα και του έκανα νάζια

-Καλά άστα αυτά τώρα, πάμε,είπε καθώς είχε ήδη ανοίξει την έξω πόρτα και ετοιμαζόταν να βγει έξω
----
-Καλημέρα Μιχάλη! Η Χριστίνα ; τον ρώτησα. Είχαμε αρκετό χρόνο μέχρι να χτυπήσει το κουδούνι και ηθελα να της μιλησω αφου δεν της είχα πει ακόμα το περιστατικό με τον Πέτρο.

-Καλημερα.Δεν την έχω δει καθόλου σήμερα,είπε

Δεν είναι εδώ; Τέλεια!Ο μοναδικός άνθρωπος ο οποίος έκανα έστω και ελάχιστη παρέα στο σχολείο λείπει. Τέλος πάντων. Πάω στο στέκι μου. Το κυλικείο! Ναι θα φάω πρωί πρωί, με την τσίμπλα στο μάτι ζαμπονοτυροπιτα. Τι να κάνω; Είμαι φαγανό παιδί, αν και δεν μου φαίνεται καθόλου χωρίς να θέλω να το παινευτω! Να απλά είμαι μικροκαμομενη κοπέλα 1,67 και αρκετά λεπτή. Με τίποτα κοκαλιάρα όμως!

-Μια ζαμπονοτυροπιτα,άκουσα τον μπροστινό μου να λέει,γνώριμη φωνή

-Ορίστε παιδί μου 1,50€,είπε η κυρία του κυλικείου και το παιδί της έδωσε τα λευτα

-Το ίδιο,είπα και της χαμογέλασα γιατί κατάλαβα ότι ακούστηκα πολύ σνομπ

-Λυπάμαι κορίτσι μου δεν έχω άλλη, είπε

-Μα μα είναι πολύ νωρίς για να τελείωσαν,είπα και την κοίταγα με ανοιχτό το στόμα

έμπλεξα μαζί τουΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα