έμπλεξα μαζί του

Τελική απόφαση.

-Μπαμπά!είπα πριν φτάσω στην κουζίνα για να βεβαιωθώ ότι ήταν μέσα

-Δάφνη! Γύρισες;
Θα του έλεγα τώρα αλλά έχε χάρη!

-Ναι ναι!είπα τελικά για να μην τον νευριάσω

-Μπαμπά τι κάνεις;είπα για να ξεκινήσω την κουβέντα

-Όλα καλά κορίτσι μου. Εσύ τι κάνεις;είπε με ένα φαρδύ χαμόγελο

-Εγώ δεν είμαι και πολύ καλά πάντως!είπα και το έπαιξα και καλά πληγωμένη ψυχή

-Γιατί Δάφνη; Έγινε κάτι;είπε συμπονετικα

-Βασικά ΔΕΝ έγινε κάτι,είπα και τόνισα το "δεν"

-Τι εννοείς; Δεν καταλαβαίνω!

-Μπαμπά δεν μου μίλησες καθόλου για το θέμα "Χρήστος" εδώ και μια βδομάδα. Περισσότερο από μια βδομάδα για την ακρίβεια! Τι έγινε; Το δέχτηκες; είπα τελείως ανέκφραστη για να μην πάρω κανένα υφάκι και του σπάσω τα νεύρα

-Εεμ ναι! Αφού τήρησες την συμφωνία μας, και δεν ήσουν με τον Χρήστο στο σχολείο που δεν ήμουν καν εκεί σε εμπιστεύομαι πια! Μπορείς να είσαι μαζί του, απλά προσεκτική ενταξει μικρη;είπε και δεν άργησε να εμφανιστεί ένα τεράστιο χαμόγελο στο πρόσωπο μου

-Ευχαριστώ μπαμπακα μου!Ευχαριστώ!είπα και του έδωσα ένα πεταχτο φιλί στο κούτελο. Έκανα να φύγω αλλά γύρισα και τον κοίταξα με σταυρωμένα τα χέρια στο στήθος.

-Πώς το ήξερες ότι δεν ήμουν στο σχολείο με τον Χρήστο,είπα με ένα πλάγιο χαμόγελο

-Εεμ..ισως να πήρα δύο-τρια τηλέφωνα στο σχολείο να δω τι κάνεις,είπε και εκείνος με ένα πλάγιο χαμόγελο

Αχ! Πόσο ξέρω τον πατέρα μου!
Έφυγα από την κουζίνα τρέχοντας και ανέβηκα στο δωμάτιο μου για ανακοινώσω καταρχιν στον Χρήστο τα ευχάριστα νέα και έπειτα στην Χριστίνα, η οποία είχε και εκείνη την ίδια αγωνία με εμένα.

-Δάφνη!είπε ο Χρήστος με το που το σήκωσε

-Χρήστο! Είναι όλα τέλεια! Μίλησα με μπαμπά! Μου είπε ναι ! Τώρα εμείς είμαστε φανερά μαζί! Δεν χρειάζεται κρύβουμε εμείς!είπα τόσο γρήγορα από την χαρά μου και ούτε εγώ καταλάβαινα τι έλεγα

-Οου οου! Πάρ'το μια απ'την αρχή ! Γιατί από αυτά που άκουσα κατάλαβα ότι έκανες πρόταση γάμου στον μπαμπά σου και εκείνος δέχτηκε! Δεν νομίζω να ήθελες να πεις αυτό,είπε

-Χρήστο! Ο μπαμπάς μου μας άφησε να είμαστε μαζί!είπα και νομίζω ότι τον κάλυψα

-Όντως;!φώναξε στο ακουστικό και το κινητό εκτοξεύτηκε από το χέρι μου από την τρομάρα μου