SERSERİ AŞKI

2

Aradan zaman geçmişti. Ama Doruk' a karşı olan hislerim daha da yoğunlaştı. Artık Doruğa aşık olduğumu kabul ediyorum. Ama o hala bana kardeşi gözüyle bakıyor. Bu da bana acı veriyor. Her geçen gün gözlerinde daha da kayboluyorum. Her geçen gün onu daha fazla görmek istiyorum. Ona sarılmak, doya doya öpmek istiyorum. Onun da bana aşık olmasını istiyorum. Bu imkansız birşey ama istiyorum.

Okullar kapanalı 2 hafta olmuştu. Bora Ankara' ya babaannesinin yanına gitmişti. Tek akrabası babaannesiydi. Onu çok seviyordu. Özlemiştim Bora' yı.

Cemre ve Su alışverişe gitmişti. Miray ve ben gitmemiştik. Canım sıkkındı. Doruk' a aşıktım bildiğin.
Camdan dışarı dalmıştım. Doruğu düşünüyordum.

"Anlat." Yanıma baktığımda Miray yanıma oturmuş bana bakıyordu.
" Neyi?" dedim. " Canını sıkan şeyi."
dedi. " Canımı sıkan bir şey yok."
" Asya anlat diyorum." dedi. Miray' a anlatabilirdim. Herşeyimi biliyor zaten. " Aramızda kalsın olur mu? Baska kimse bilmesin." dedim. Tamam anlamında kafasını salladı.
Yutkundum ve anlatmaya başladım.

" Miray ben olmaması gereken birşey yaptım." dediğimde merakla gözlerimin içine bakıyordu.
" Miray ben birine aşık oldum." dedigimde Miray " Kime?"dedi.
" Doruk'a." dediğimde gözlerini büyüttü. " Evet farkındayım olmaması gereken birşey. Yıllarca kardeşim dediğim kişiye bir anda aşık oldum. O bana hala kardeşi gözüyle bakıyor ama. Canım yanıyo Miray." dediğimde gözlerim doldu. Gerçekten canım yanıyordu. " Ne diyeceğimi bilmiyorum." dedi Miray. " Ama unutucam. Yani unutmam gerek. Unutmak zorundayım. Kahretsin unutmak zorundayım." gözümü kırptığımda bir damla yaş akmıştı.

****
Miray yemekhaneye indiğinde üzerimi değiştirip dışarı çıktım. Hava kararmıştı. Siyah datlr paça yüksek bel pantalonum ve uzerime giydiğim siyah kapşonlu hırka ruh halimi yansıtıyordu. Hırkanın kapşonunu kafama geçirdim. Elimi cebime atıp telefonumu çıkardım. Saat 8.32 ydi. Kimseye haber vermeden çıkmıştım. Sürekli beni arıyorlardı. Telefonumu tamamen kapatıp tekrar cebime koydum. Hava yeterince kararmıştı.

Sadece aşık olmuştum. Sevmiştim. Sevmiştim. Çok sevmiştim. Aşık olmuştum ona. Her baktığımda bir kez daha bağlanmıştım kahverengi gözlerine. Her baktığımda icinde kaybolmuştum gözlerinin. Anlam yüklüydü sanki bakışları. Ama hiç bir zaman onunla olamıycaktım. Hırkamın kollarını dizlerime kadar çekip ellerimi cebime koydum. Kapşonum kapalıydı. Saçlarımı kapşonun içine atmıştım ama önlerden biraz saç dışarı çıkmıştı.

Unutacaktım artık onu. Unutacaktım. Nasıl olacak bilmiyorum ama unutmak zorundaydım. Mecburdum. Olmazdı. O bana o gözle bakmıyordu. O benim gibi pislik değil kardeşi dediği kişiye o gözle bakmaz.

" Güzel kız. Pişt. Nereye böyle." duydugum sesler üzerine arkama döndüm. Ayyaşın biri bana sesleniyordu. Hayır anlamıyorum. Şapkamdan dolayı yüzüm bile zor görünüyo. Güzel kız diye sesleniyor. Bana doğru yaklaştı. " Yürü git!" dedim. Dengesini bile zor kuruyordu. Hatta kuramıyordu. Ağızını yamulta yamulta " Vayyy... Sert kız. Gel yavrrrumm." dedi. Arkamı dönüp ilerlemeye başladım. Biraz ilerledikten sonra tekrar arkama baktığımda beni takip ettiğini gördüm. Arkamı dönüp adama
" Bela mısın lan sen?" dedim.
" Bela olsam n' olcak?" dediğinde kafam attı. Bana iyice yaklaşmıştı.
Cebimden bıçağımı çıkarıp adamın bacağına sapladım. " İşte bu olucak." dedim. Bıçağı bacağının içinde döndürdüm. Adamın acı inlemeleri yayıldı boş sokakta. Kimse yoktu sokakta. Bıçağı sapladığım yerden çıkarttım. Kapatıp cebime attım. Adama tekme atmaya başladım. Adama hem vuruyordum hem de ağlıyordum. " Haketmedim ben bunları, haketmedim, haketmedim lan, haketmedim!! Bağırıyordum. Yere çöküp adama yumruk atmaya başladım. Ağlamaktan vuramaz hale geldiğimde yavaşca doğruldum. Adam kanlar içinde kalmıştı. Hıncımı ondan çıkarmıştım. Bulaşmıycaktı bana. Bulaşmıycaktı.