The Sweet Daughter Of A Bad girl (bbvsbg 2)

hoofdstuk 26

Is dit het hoofdstuk waar jullie gaan ontdekken wie A.H.F. is? Ja! Is dit het hoofdstuk waar jullie me gaan vermoorden? Ja! Maar onthoud één ding: als jullie me vermoorden weten jullie never nooit hoe het helemaal eindigt. En voor ik het vergeet, een idee in dit hoofdstuk heb ik samen met @OnlineCrazyGirll bedacht. O ja. En neem een zakdoek. En dit is niet het einde. Lees maar gewoon.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Tien minuten later zaten we allemaal in mijn hotelkamer.
'Dus. Chelsea redden van een irritante psychopaat. Hoe doen we dat?' Vroeg Saartje toen ik alles had uitgelegd. Bastiaan staarde de hele tijd naar me.
'We kunnen via haar gps haar locatie vinden. Dan leidt iemand A.H.F. af en de andere bevrijden Chelsea.' Zei Shawn. Iedereen stemde in. Jax en Bastiaan zochten de locatie van Chelsea terwijl Shawn, Saartje, Kaatje en ik zwarte kleren aantrokken.
'Ik weet waar ze is!' Riep Jax. Meteen liepen we naar ze toe.
'Ze zit hier twee straten verderop. In een verlaten fabriek.' Ging Bastiaan verder.
'Layla, jij leidt A.H.F. af terwijl wij Chelsea bevrijden.' Zei Shawn en ik knikte.
'Let's go!'

*een paar minuten later*

We stonden voor de fabriek. Ik nam de hoofdingang en de rest de achteringang. Ik ademde diep in en uit. Ik kon dit.
'Hallo?' Vroeg ik. Ik hoorde ergens iets vallen en dan vlugge voetstappen. Daarna hoorde ik iemand giegelen.
'Zullen we hide and seek doen. Dat deden we vroeger ook altijd.' Giegelde een meisjesstem. Ik keek heel de ruimte rond. Maar vond niemand.
'Ik denk dat je wat motivatie nodig hebt.' Zei de stem. 'Ik zit in deze ruimte. En elke keer dat je ergens kijkt waar ik niet ben, krijgt je vriendin er een sneetje bij.' Ik hapte naar adem. Ik keek achter een bureau, kasten, onder tafels, achter gordijnen en nog veel meer plaatsen.
'Ik denk dat we al bij 28 zitten.' Giegelde de stem.
'Wat wil je van me?!' Riep ik gefrustreerd.
'Wraak. Je weet niet wat je oma en opa mijn vader hebben aangedaan.' De stem klonk bozer.
'Maar oma en opa zijn dood!' Riep ik.
'Klopt. En door wie denk je dat dat is?'
'Wat heeft Chelsea hiermee te maken?'
'Ze is je beste vriendin en jij bent de lieve dochter van de bad girl. En door haar was mijn vader bijna dood. Ik dacht dat hij dood was!' Riep de stem. '17 jaar lang werd me verteld dat hij dood is!' Er sprong iemand naar beneden. De persoon lande recht voor me. Ze droeg een kap en een masker.
'Kom je je vriendinnetje redden? Hoe schattig. En wie heb je daarvoor meegebracht? Een bad boy die je hard brak, een tweeling die niet eens wist dat ik besta, een jongen die denkt dat hij stoer is en, niet te vergeten, mijn helper.' Zei ze. 'Ja. Shawn is niet wie je dacht dat hij was.' Ik keek haar geschrokken aan.
'Wat?' Vroeg ik. Mijn beste vriend. Het was allemaal een leugen.
'Shawn!' Riep ze. Shawn kwam aangelopen.
'Ze zitten vast.' Zei hij.
'Shawn?' Vroeg ik zacht.
'Hou je mond!' Riep hij. 'Ik ben je niet eens gay. Je vond je altijd al leuk. Maar jij had enkel oog voor Michael. Brooke zoende hem niet eens. Dat was zij. En hij werd door ons gedwongen.' Wat?
'Het verbaasd me dat je haar nog niet herkend hebt.' Zei Shawn wijzend naar de vrouw met het masker.
'Ik denk dat ik mijn masker maar eens met af doen.' Ze trok het masker van haar gezicht en mijn ogen werden groot.
'Maar... je was toch...' begon ik. Ik keek in shock naar de persoon voor me. 'Emily?'
'Ik keek geen Emily. Ik heet Abigail Hanna Fitz.' Zei ze. Ze haalde een pistool uit haar zak en richtte die op lijn. Net toen ze wilde schieten kwam Bastiaan binnen.
'Layla! Ren!' Riep hij. Hij trok me aan mijn arm mee naar en trap. Shawn en Emily (Abigail Hanna) volgden ons. We gingen sneller lopen. Bastiaan opende een deur. We liepen het dak op. Emily (Abigail Hanna) en Shawn kwamen ook door de deur. Bastiaan hield me stevig vast. Emily (Abigail Hanna) richtte haar pistool op ons en grinnikte.
'Weet je dat bericht nog? Je gaat alleen naar de Miami Fine Arts Academy? Daar ga ik me aan houden.' Zei ze en schoot Bastiaan in zijn buik. Ik gilde en alles ging heel snel. Er kwam politie die Emily (Abigail Hanna) en Shawn meenamen. Ik boog me over Bastiaan heen en drukte mijn vest tegen zijn wonde.
'Layla.' Fluisterde hij.
'Shh. Rustig maar. Het komt allemaal goed. Er komt een ambulance aan.' Zei ik.
'Layla. Je bent het beste dat me ooit is overkomen. Je hebt me veranderd.' Er gleden weer tranen over mijn wangen.
'Jij bent ook het beste dat mij is overkomen.' Snikte ik.
'Je gaat studeren. En dan iemand vinden die heel goed voor je is. Je gaat heel veel baby's krijgen en ze zien opgroeien. Je gaat dood als een oude vrouw. Een oude vrouw thuis in haar warme bed.' Zei hij met een zwakke glimlach.
'Stop met titanic te quoten.' Grinnikte ik.
'Kus me nog één laatste keer.' Zei Bastiaan. Ik knikte en drukte mijn lippen op zijn koude lippen. Ze pasten nog altijd perfect op elkaar, alsof ze voor elkaar gemaakt waren. Onze lippen bewogen samen. Totdat ze zijne stopten. Ik liet me huilend op zijn borst vallen. Ambulancebroeders kwamen aanlopen en probeerden hem nog te redden. Maar het was al te laat. Ze sloegen een deken om me heen en namen me mee naar beneden. Daar zaten Chelsea, Jax, Saartje en Kaatje ook met een deken om hun heen. Chelsea kwam meteen op me aflopen en trok me in een knuffel.
'Hij is dood.' Zei ik zacht. Hij was echt dood.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Stop!!! Dit is NIET ik herhaal NIET het laatste hoofdstuk. Dus verwijder dit boek NIET uit je bibliotheek.

Ik moest wel huilen. Jullie ook?