The Sweet Daughter Of A Bad girl (bbvsbg 2)

hoofdstuk 18

Pablo, je bent super! Thnx voor de inspiratie! Hou van je! Je bent de beste! X

Zeg eens wat jullie willen dat er gaat gebeuren in dit boek. Ik ben nieuwsgierig. Of voorspel wat ik ga laten gebeuren, nog leuker.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

'We hebben echt niets met het ongeluk te maken!' Riep ik. Oom Nick kwam naar ons toe.
'Ben je daar heel zeker van?' Vroeg hij.
'Nee hoor. Ik zit hier voor mijn plezier al de hele avond terwijl ik in mijn roze unicorn onsie eye candy had kunnen kijken. Natuurlijk weet ik het zeker!' Riep ik weer.
'En nu ga je rustig zitten en niet meer roepen tegen me!' Riep oom Nick.
'Zegt hij roepend.' Mompelde ik terwijl ik weer ging zitten.
'Layla ga met mij mee naar de verhoorkamer.' Zei hij.
'Maar ik kan niet naar de gevangenis!' Riep ik dramatisch. 'Ik ben veel te jong! En oranje is echt totaal niet mijn kleur!'
'Rustig, Lay. Ik ga je enkel een paar vragen stellen.' Zuchtte oom Nick. Ik maakte een "oh" geluidje en liep achter hem aan.
'Dus. Waarom nam je wraak op hem?'
'Hij dumpte Chelsea.'
'Heb je iets met het ongeluk te maken?'
'Nee. Ik heb enkel zijn auto roze geverfd en de boodschap erop geschreven.'
'Dan mag je weer gaan.' Zei oom Nick. Ik liep weer terug toen mijn telefoon een geluidje maakte.

Onbekend: ik heb gehoord dat oranje je beeldig zal staan. Graag gedaan hoor. Let wel op. Ik heb gehoord dat je dik wordt van het voedsel daar.

-A.H.F.

Ik keek om me heen, maar zag niemand. Ik liep weer naar Chelsea en Shawn die ook al verhoord waren. Samen liepen we naar buiten. We namen afscheid en ik stapte in de auto. Mam glimlachte even naar me en pap keek niet op.
'Laat ik me even heel duidelijk maken.' Zei hij. 'Je wraak was goed. Maar zorg ervoor dat er de volgende leer niemand gewond raakt.' Ik knikte en we reden naar huis.

*twee weken later*

Jax was weer terug uit het ziekenhuis. Hij had een lichte hersenschudding. Ik lag op bed toen ik gebeld werd. Onbekend stond er.
'Hallo?' Vroeg ik.
'Hey, Layla. Met Pablo.'
'Hoi, Pablo! Waar kan ik je mee helpen?'
'Ik vroeg me af of je misschien een keer met me uit wilde.'
'Lijkt me leuk.'
'Als in een date?'
'Ow. Ja. Oké. Wanneer?'
'Morgen. Ik haal je om 5 uur op. Trek iets leuks aan.'
'Oké. Tot dan!'
'Doei!' Zei hij en hing op. Meteen appte ik Chelsea.

Ik: Hi! Ik heb een date morgen! Xxx

Freaking Chelsea🙈: Omg! Met Bas? Mijn meisje wordt groot! Ik kom je helpen outfit kiezen! X

Ik: nee. Met Pablo. Waarom dacht je met Bas? En supah! Zie je morgen! 💖💕❤

Ze stuurde niks meer en ik keek verder tv.

*volgende dag*

'Nee.'
'Te groen.'
'Te blauw.'
'Te vorig jaar.'
'Te roze.'
'Waarom heb je die zelfs?'
'Te iewl.' We waren al een heel uur kleren aan het uitzoeken. Eigenlijk zat ik gewoon op bed en gooide Chelsea kleren over me heen. Ondertussen lag ik al onder een hele stapel.
'Layla?' Vroeg Chelsea. 'Dit is niet het moment voor grappen. Waar zit je?' Ik duwde de kleren weg en keek haar raar aan.
'Wat?' Vroeg ze.
'Waarom heb je een jurk van mam vast?' Vroeg ik.
'Het is een leuke jurk!' Riep ze. 'Nou, sta daar niet zo! Trek de jurk aan!' Ze gooide hem naar me toe en ik trok hem aan. Het was een zwart jurkje dat vanboven strak was en aan mijn heupen losser werd. Het jurkje kwam tot net boven mijn knieën en er zaten een beetje glitters in. Chelsea gaf me mijn zwarte ballerina's en ging mijn haar doen.
'Klaar!' Riep ze na een tijdje.
'Wauw.' Mompelde ik.

'Ik weet het. Heel mooi. Maar ga nu snel. Ik hoorde de deurbel.' Zei Chelsea. 'Rijm skills!' Ik lachte en liep de trap af. Pablo stond in de hal met mam te praten. Hij glimlachte toen hij mij zag.
'Zullen we?' Vroeg hij. Ik knikte en samen liepen we naar buiten.
'Waarom vroeg je me eigenlijk mee uit?' Vroeg ik na een tijdje.
'Nou, ik vond je al een tijdje leuk, maar ik dacht dat je iets met Bastiaan had. Dat is niet zo en dus dacht ik dat ik je wel kon vragen.' Mompelde Pablo. Hij ging met zijn hand door zijn haar en ik glimlachte. In stilte liepen we weer verder. Geen gênante stilte. Een fijne.

*______________*

Na een tijdje kwamen we bij het strand. Er stond een picknick deken met eten erop.

*Na het eten*

'Dat was echt lekker!' Zei ik.
'Ik wilde je eigenlijk iets vragen.' Pablo haalde zijn hand door zijn haar. 'Wil je mijn vriendinnetje zijn?' Ik knikte en hij drukte zijn lippen op de mijne. Ik ging erin mee. Nadat hij me los gelaten heeft liepen we weer naar huis. Hand in hand natuurlijk.