Mr.Manhid

Chapter 26 - Caught in the Act

..

RENZ

Jusme. Bakit ganun? Hindi nawala yung nararamdaman ko para sa kanya? Kaloka. Paano na ito.

Naiisip ko, sayang naman ung effort nung dalawa kong kaibigan..

ALEXIS

Pinuntahan ko si dylan sa clinic. Sad to say.. Wala na sya doon

*kring *kring (Alexis' Phone ringing)

"hello"

"punta ka dito sa club" Kevin

Kyyaaaaaa. Shet. Oh ung boyfriend ko pala. Oh? Nakakapagtaka? Yes. May third party. Lakayompake. Haha

"Sige. Antayin mo ko"

*toot toot

Sumakay na ako ng taxi papuntang club ni kevin. Tapos naman na ang class kaya okay lang kung saan ako magpunta.

"manong sa **** bar"

"sige po mam"

Naisip isip ko. Naawa din ako kay dylan.

Baka sabihin nyo, wala akong puso. Nagkakamali kayo. Meron

Ewan ko ba. Lahat binigay naman nya, pagmamahal at iba pa. Tsk. Ewan ko. Pero sigurado ako hindi na ito true love. Mas masaya na ako kay kevin ngaun.

"mam. Andito na po tayo"

Bumaba na ako ng taxi at pumasok sa loob ng bar.

"Oh andito ka na pala" Kevin

"may pag uusapan tayo"

"dun tayo sa table #5" Kevin

"totoo bang, binugbog mo si dylan?"

"Oo. Bakit?" Kevin.

"Ano ka ba naman? Bakit mo ginawa yun?"

"Mahal kita eh. Gusto ko akin ka lang" Kevin

"alam ko naman yun. Ang akin kang dapat di mo na sya sinaktan"

"Mahal mo ba sya? Akala ko ba. Ako mahal mo?"

"Ikaw naman talaga eh. Nagaantay lang ng tyempo na ibreak sya. Antay ka lang"

"Gusto ko sa lalong madaling panahon. Kung hinde, lalo syang sasamain sa akin"

"Bukas na bukas din"

.. Im sorry dylan.

*Morning

Natripan akong ihatid ni kevin sa school. Jusme.

"Ako na lang ang bababa"

"No. Ihahatid kita hanggang classroom mo" Kevin

Kaloka. Ang kulit nya.

"Hanggang gate"

"Sige" kevin

Hanggang sa makarating kami ng uranus high.

"Bye" Alexis

Paalis na ako ng bigla nyang hawakan ang wrist ko..

"Asan na yung kiss ko?" Kevin

What the.

"Anung kiss? Baka mahuli nya tayo"

"Bakit? Ibebreak mo na naman sya ah?"

*tugsh.

Sinuntok ni dylan si kevin. Mygulay. Naggaaway na yung dalawa

"Magsitigil kayo!!!" Sigaw ko

Nagtitinginan na yung mga tao sa amin.

"Sige na kevin, umalis ka na. Gagawin ko na ang pinapagawa mo"

DYLAN

Dinala ko sya dulo ng school ground. Kailangan naming magusap. Habang papunta doon hindi ko maiwasang maluha sa mga narinig ko kani-kanina lang.

"Kelan mo pa ko niloloko?"

Hinawakan ko sya sa balikat nya.

"Sabihin mo? Totoo ba? Hindi mo na ba ako mahal? Nagkulang ba ako?"

Umiling sya.

"Ako. Ako ang may kasalanan. Niloko kita." Alexis

Niyakap ko sya.

"Alexis. Pls. Wag mo kong iwan. Di ko kakayanin.."

Kumalas naman sya sa yakap ko

Napapahikbi na ako.

T*ng in*. Ang sakkiiitttttt...

"Hindi ko sinasadya. Pero mas mahal ko si kevin. Im sorry dylan. BREAK NA TAYO"

Tumakbo na sya palayo

tumutulo lang ang luha ko.

*shhhhhshhhhshhh

Bumuhos ang patak ng ulan. Napaupo na lang ako sa sahig.

Trinay kong tawagan si renz. Sya lang ang pwede kong lapitan.

"Renz. Punta ka dito sa dulo ng school ground."

RENZ

Ang lakas ng ulan. Andito ako sa room namin. Recess time

(Renz' phone ringing)

Napatingin naman ako sa phone ko..

(Dylan calling)

Oh em gee? Ba't sya napatawag? Jusme. Sasagutin ko ba?

"Renz. Punta ka dito sa dulo ng school ground" sabi sa kabilang linya at pagkatapos nun naputol na ito..

Kinuha ko ung payong ko at pumunta sa dulo ng school ground.

Nadatnan ko naman syang..

Nakaupo sa sahig, basang basa sa ulan. Agad ko syang nilapitan at dinala sa silong ng mga room na hindi na ginagamit

"Ba't ka nagpapaulan?" Renz

Bigla nya akong niyakap.. Umiiyak sya

.
.
.

"Renz. Wala na kami ni alexis"