Magisch Academy: The Heartless Princess

CHAPTER 1

Agad ko itong kinuha at nilagay sa loob ng bag ko. Agad akong naligo at lumabas ng apartment ko para pumunta sa mall. May mga kailangan akong bilhin.

Pagkadating ko sa mall ay agad akong pinagtinginan ng mga tao. Well sanay na ako. Naglakad lang ako na para bang wala lang sakin ang mga ginagawa nilang pagtingin at pagbubulungan.

Tsk. I really hate attention mas lalo tuloy akong naging pursigido na bilhin yung mga kailangan kong bilhin ngayon.

I'm just walking with my usual poker face. I'm not a happy-go-lucky person. I'm a cold and heartless person. I'm the true definition of a demon and a bitch. A great combination, isn't it?

I don't make friends because I know that someday they will just leave you. They will just come into your life to leave you alone in the end. The more you give importance to others, the more you give them the right to hurt you. And I won't let that happen. Never again. I don't need others kaya kong mabuhay ng ako lang mag-isa. I don't do love. Love wasn't existing in my world and it will never be.

Kapag kasi mabait ka aabusuhin ka lang ng mga tao sa paligid mo. I already learned from the best.

Pagkatapos kong bilhin ang mga kailangan ko ay agad akong umuwi at natulog.

Alam kong simula bukas magbabago na ang takbo ng buhay ko.

Pagkadilat ko ng mata ko ay agad kong ginawa ang mga morning rituals ko. Naligo na ko at sinimulan ng ayusin ang sarili ko.

Ginamit ko yung mga binili ko kahapon nagtataka siguro kayo kung anong binili ko kahapon well bumili lang ako ng pandisguise.

Yes, you read it right dahil magdidisguise ako as an ugly nerd. Why? Para magkaroon ako ng tahimik na buhay sa bago kong school. Dahil sa itsura ko kaya ako laging napapakick out because I'm a FREAK.

Kasabay ng pagdidisguise ko physically ay ang pagpapanggap kong mabait. I will control myself if I have to pero kapag sumobra na at napuno na ako they will taste hell for sure.

Di ibig sabihin na magtitimpi ako ay di na ko gaganti.

I put a fake skin that was color brown in my whole body to hide my skin that looks like snow. I put a wig that is curly and has a full bangs. The color of it was black enough to hide my pink hair. I hate this color of my hair. It's too girly! I tried to dye it before but it's no use. Bumabalik lang sa dati nitong kulay saka naisip ko what's the use? Everyone already knew me no matter how hard I tried to conceal my hair color they still knew sees me as a freak who have a pink hair. I use a contact lense that is colored light blue to hide my pink eyes. I know I'm a freak but who the hell cares! As if it was my goddamn fault to have this kind of eyes. Well I always put a contact lens on even before. Having an odd hair color and extreme beauty is enough. I don't want to become more of a freak in other people's eyes. I also put on big eyeglasses that have no grade and a brace and then viola! I'm done! I really looked like an ugly nerd right now.

Bumili din ako kahapon ng mga pangmanang na damit pero syempre nagdala pa rin ako ng mga damit na matitino yung madalas kong suotin in case of emergency.

Pagtingin ko sa salamin hindi ko na makilala ang sarili ko sobrang pangit ko na malayo sa maladyosa kong itsura. I really look like an ugly nerd. I'm so great hindi halatang disguise mukhang totoong-totoo.

Pagkatapos kong mag-ayos ay saktong may nag doorbell. Pinahina ko ang aura ko para mas lalo akong maging weak tignan. Agad kong inipit sa likod ko ang baril na nasa ilalim ng unan ko. Well marami akong nakatagong armas sa bawat sulok ng apartment ko. Mas maganda ng sigurado. Pagkabukas ko ay may nakita akong malaking mama na mukhang foreigner he looks like a black american mukha syang men in black at naka shades pa. Agad kong nilagay sa may likod ang kamay ko at hinawakan ang baril ko.