HASTA

hasta-11-

Mehmet " bir sorun mu var. "

Hira yanlarına gelince zafer cevap veremedi.

Mehmet " günaydın kızım. "

Hira" günaydın "

Eylül de gelip masaya otururken hıra arkalarında gidip mehmet ve eylülü yanakların öptü.

Eylül" hira"

" ne o öpemez miyim ?eski günleri hatırladım. "

Mehmet!" Olur mu öyle sey. Şaşırdık sadece "

Hira" siz beni öpmeyin zaten "

Eylül ve mehmet arasında oturan Hiranın sağ yanağından mehmet sol yanağımda eylül öptü.

Hira" şimdi oldu "

Yemek boyunca herkesin yüzü gülüyordu. Hira sayesinde.

Kahvaltı sonrasında salonda biraz piano ile uğraştılar. Zaferin onun anlatmasını beklediğini bildiği için köşe bucak kaçmaya çalışsada saat 4 e gelirken pes etti.

" tamam anlatacağım"

Zafer " gel salona geçelim orada anlat"

" tamam"

O sırada mehmet ve eylül kızım biz çıkıyoruz deyip evden gidince Hira derin bir nefes aldı.

" zafer eğer tekrar kendimden geçecek olursam beni durdur tamam mı "

" tamam ama en başından anlatmanı istiyorum "

"Tamam .Şey ben grip olmuştum. Ve doğal olarak hastaneye gittim. Doktor genel bir tarama yaptırdı ve soğuk algınlığı ilaçları yazıp gönderdi beni.
Ertesi gün okula giderken bir anda arabanın içine çekildim burnuma kapanan şey ile devamını hatırlamıyorum.

Bilincim yerine gelirken bir sürü çığlıklar duyuyordu. Aklıma ilk gelen film izliyorlar sandım aksi taktirde kimler bu kadar çığlık atarki.

Gözlerimi açtığımda her yer zifiri karanlıktı. Beyaz branda çevrili bir yerde ışıklar var ama onun dışında her yer karanlıktı.
Küçük, büyük, kız, erkek bir sürü çığlık, inleme,yalvarmalar duyuyordum.

" lütfen bırakın bizi! Lütfen "

Bir demir sesi ardından çığlıklar eşlinde küçük bir kızı ışıklı alana götürdüler. Kız çırpınıp bağırırken bir anda sesi kesildi. aradan biraz zaman geçtikten sonra kız çıplak ama büyük bir jelatine sarılmış şekilde o yerden çıkarken kızın karnındaki alasefeye atılan dikişleri gördüm.

Onlar organ mafyasıydı zafer. Bana genel tarama yaptıran doktorda oradaydı. sonra bir sürü kişi o yere girdi ama ölü şekilde dışarı çıktılar. Adamlar onları insan pramidinin üzerine atıyorlar iki günde birde alıp çöp gibi götürüyorlardı.

Korktum zafer her yer kan kokuyordu . İçimizden her gün 7 kişi çığlıklarla gidiyor ve geri dönmüyordu. Daha kötüsü ölen insanların gözleri açık yerde yatarken bana bakıyorlardı zafer donuk gözlerle bana. Gözümün önünde o brandaya götürmeden önce kızlara tecavüz ettiler. Bir hafta çığlaklar la uyuyup çığlıklarla uyandım. Her an her saniye ölüm korkusuyla yaşadım. Tecavüz edilirken ki sesler kulaklarımdan çıkmıyor. Bir hafta aç susuz kafes gibi yerde ölümü bekledik. "

Hira titremeye başlayınca zafer Hiranın omuzlarından tutup sarstı..ellerini tutup

" hira sakin ol. Derin nefes al ben senin yanındayım"

Kızın titremesi yavaş yavaş azalırken ağlamaya başladı

" sıra bana gelmişti zafer.. iki adam benim için geldiler. İğrenç iğrenç şeyler söylediler dokunuşları miğdemi bulandırırken çırpınmamı önemsemediler. Yine o pisliği yapacaklardı. adamın belindeki bıçağı gördüm o fark etmeden çıkarıp karnına saplamak zorunda kaldım. Mecburdum zafer yemin ederim. Elinden zorla kurtuldum başka bir adam beni kolları arasına alınca bıçakla kolunu kestim. Kapıdakiler arkadaşlarının yanına giderken koşarak kaçtım oradan ama peşimden geldiler.

Silah sesleri saatlerce kesilmedi.
" öldüreceğim diyordu birisi " öldüreceklerdi beni. Saatlerce yürüdüm ve sonunda birkaç ev görünce oraya gittim kapıyı çaldım ve gerisi karanlık.

Hastaneyle götürmüşler beni ve o zaman halamlar da arama başlattıkları için bulmuşlar. Gözümden gitmiyor o anlar aklımdan çıkmıyor. Çığlıklar her gece rüyalarıma girer olmuştu. Psikologlara göre deli damgası yemiştim zaten . Aklımı toparlamaya çalıştıkça iğnelerle aklımı bulandırdılar. ve o iğrenç anların içinde hapsoldum. Üzerime gelen herkesi o adamlar sanıp saldırdım. Ama gerçekten ben değildim o. Mantıklı düşünsem yapmazdım. Sonrada öğrendim ki bana ilk deli damgasını vuran kişi kaçırıldığım depodaki adamdan para alıyormuş söyledim kimseye inandıramadım. Amcam yüzünden beni öldüremiyordu ama bir sürü kez çalıştı. Hemşireler konuşurken seruma zehir enjekte edeceğini duyunca hemşireyi zorla bayıltmak zorunda kaldım. Diğer yaptığım şeylerde kendimi korumak içindi. Taki eve geçene kadar. Eve geçince en ağır iğneleri vurdular. Tek kelime edemedim kendimi kaybettim ve bir daha oradan çıkamayacağım sandım. Beni kaçırıp orada tutan adamdan intikam almak istedim ama tek hatırladığım kolundan bıçaklayınca yoğun olarak kan ve o adamın kokusuydu ve eve giren herkesi araştırdım ama o değildi hiç biri. İçinde bulunduğum durumdan çıkmak için uğraştım ama yapamadım. Sonra sen geldin işte.."

Kızın göz yaşları devam ederken zafer kızı kendine çekip sarıldı.

" ölecektim zafer. Öldüreceklerdi beni. Böbreklerimi ve kalbimi alacaklardı. "

Zafer kızı sakinleştirmek için sırtını sıvazlasada uzun süre etkisinden çıkamadı. tekrar titremeye başlayınca kızdan uzaklaştı.

" sakin ol hira derin nefes al "

Hira daha şiddetli titrerken gözleri sadece bir yere odaklanmıştı.Zafer bağırdı
" eylül hanım buraya gelin"

mehmet ve eylül zaferin yanına geldiklerinden. Eylül de ağlıyordu.

Mehmet " ne oldu zafer "

" mehmet bey arabada torpidonun içinde bir iğne ve kutu var onu alıp gelmeniz gerekiyor hemen "

"Tamam"

Eylül" ne oldu zafer. Ne oldu hiraya"

" kriz geçiriyor"

Mehmet zaferin istediklerini getirince kızı koltuğa yatırdılar. Zafer iğneyi hazırladı. Kızın kolu çok şiddetli sarsılıyordu.

"Mehmet bey Hiranın kolunu sabit tutun "

Kızın kolunu sabitleyip iğne vurduğunda sakinleştirici etkisini göstermeye başlayınca titremesi yavaşladı ve tamamen geçti.

" hira güvendesin"

Yattığı yerde zaferi izledi.
kalkmaya çalışında destek olup oturur hale getirdiler. Hira zafere bakıp ona sarıldı.

" iyiki yanımdasın "

Zaferin omzunda uyuya kaldı. Yavaşça kucağına alıp odasına götürürken eylül de mehmete sarılmış ağlamaya devam ediyordu.

Yatağına yatırdıktan sonra aşağı indiğinde

Eylül" ben nasıl göremedim. O bu kadar acı çekerken nasıl göremedim. Doktorlara yalan söylüyor dediğinde nasıl inanmadım ben. "

" eylül hanım sakin olun. Eskileri düşünüp üzülmenin sırası değil. Şimdi onun iyiliği için daha dikkatli şekilde ona kendini güvende hissettirmeliyiz"

Eylül "tamam "

Zafer kızı beklese de. Akşam geç saatlere kadar uyanmadı hira. Üzerindeki bu yük onu fazla yoruyor olmalıydı aksi taktirde hira uykuyu fazla seven biri değildi.

Zafer kendi evine gittiğinde üzerini değiştirip yatağına yattı. Telefonun ekranına bakmayı akıl ettiğinde bir mesaj gelmişti.

Uğur
Zafer türkiye ye gelmişsin haberini aldık. Bizim grup yarın sahil kafede toplanacağız 3 gibi sende gel. Bekliyor olacağız...

Telefonu kapatıp komodinin üzerine koydu.

Yakın zaman da işim biter sanıyordum ama biraz uzayacak gibi.

Aklından son zamanda hiranın gelişimini düşünürken uyuya kalmıştı zafer....