I fell for the wrong guy

Hoofdstuk 20

Dit kan niet gebeuren.

Als hij de woorden herhaalt komen ze nog steeds niet bij me binnen. Het gaat opeens allemaal zo langzaam. Net als of iemand mijn leven in slow motion heeft gezet.

Met grote stappen komt hij op me aflopen en mijn benen beginnen in beweging te komen. Ik ren naar de achterkant van het lokaal om tijd te rekken, want dit kan niet gebeuren.

"Ha waar wou je naar toe gaan meisje? Je zit hier opgesloten. Je kan helemaal nergens heen."

En dan herinner ik het weer. Mijn telefoon natuurlijk, maar als ik die nu uit mijn zak pak is hij binnen drie stappen bij mij om het ding weer van me af te pakken, dus moet ik snel even iets verzinnen. Dan schiet het geweldige plan in mijn hoofd om een stoel naar hem te gooien. Ik weet ik niet hoe ik altijd op zulk soort fantastische en water dichte plannen kom. Ik pak de dichtstbijzijnde stoel die aan een school tafeltje staat stevig met twee handen vast en voor dat meneer Stanler er ook maar iets tegen kan doen laat ik de stoel op zijn hoofd neerkomen en is er al een doffe klap te horen. De stoel valt op de grond en ik sta even versteld over wat ik zo juist gedaan heb.

Snel laat ik mijn hand in mijn achter zak glijden en haal mijn telefoon er uit terwijl meneer stanler nog half te creperen op de grond. Ik pak het nummer van Nathan er bij en met mijn hart die nog steeds zo snel als het licht gaat gaat de telefoon over.

"Angie, wat is er? Jij bent toch nog bij meneer Stanler?" Hoor ik hem aan de andere kant van de telefoon zeggen.

"Nathan je moet even goed luisteren. Ik wil dat je de conrector haalt en terug komt naar het lokaal. Meneer Stanler probeerde mij zo juist aan te randen en ik heb hem nu knock out geslagen met een stoel."

"Wacht wat?! Ik kom er zo aan. Ik ben er zo snel mogelijk. Zorg er wel voor dat hij er niet vandoor gaat."

En voor dat ik nog iets terug kan zeggen heeft hij al opgehangen. We zullen het later wel aan de juf uitleggen van scheikunde waarom Nathan het lokaal is uit gevlucht.

Ik sta nog steeds midden in het lokaal een beetje te verwerken wat er zo juist is gebeurd. Ik had alles verwacht, maar dezen dus echt niet. Ik geef mezelf wel een klein schouder klopje voor het slimme handelen van de situatie. Wat ben ik toch een wonder.

Ik besluit om de deur maar van het slot te draaien voordat Nathan en de conrector zo aankomen lopen en de deur zit op slot. Dat zou namelijk niet echt handig zijn of zo. Zodra ik de deur open doe en mijn hoofd om de hoek steek zie ik Nathan en Fleur al bijna rennend aan komen terwijl ze op de voet worden gevolg door een man in pak die waarschijnlijk dan de conrector zal zijn.

"Ohw Angie gaat het met je." Vraagt Fleur zo dra ze bij me zijn en ze trekt me in een omhelzing.

"Oh maak je over mij maar geen zorgen hoor er is niks gebeurt. Het enige probleempje is dat meneer Stanler buiten westen is." Zeg ik tegen haar in het Nederlands en ik trek me weer terug uit de knuffel.

"Angie kan je mij alsjeblieft even uitleggen wat er is gebeurt zo juist?" Vraagt de man in pak dan aan mij.

"Nou ik moest nog blijven na de les omdat ik straf zou krijgen. Toen we alleen waren deed hij de deur op slot en zij hij dat ik me uit moest kleden. Toen sloeg ik snel met een stoel op zijn hoofd en toen belde ik Nathan en nu staan we hier." De man knikt en denkt even na.

"Dat is heel erg om te horen. Ik zal meteen de politie en een ambulance bellen. Dan handelen hun het verder af, want dit is niet acceptabel. Ik denk dat je je misschien wel even wilt opfrissen in de wc. Ik houd dan wel een oogje op meneer Stanler. Vergeet alleen niet om terug te komen, want je moet nog wel je verhaal afgeven aan de politie natuurlijk."

Ik bedank hem voor de hulp en loop samen met Nathan en Fleur naar de wc's toe.

"Ik denk dat ik maar beter terug de les in kan gaan, want anders worden we namelijk absent gezet en daar heeft niemand zin in. Ik zal wel zeggen dat het een privé probleem was of zo. Ik krijg dat wel voor elkaar." Zegt Fleur.

"Ja is goed. We gaan later ook nog wel een keertje langs om het uit te leggen." Verzeker ik haar nog voordat ze weg loopt richting het lokaal.

Weet het ik heb al veel te lang niet geüpload en bla bla bla

Duss DOEI

Xoxo TSS