I fell for the wrong guy

Hoofdstuk 8

"Mijn naam is Angie, en jij bent...?"

Hij kijkt me met een halve lach aan,

"Angie ahhh. Dus jij bent dat nieuwe meisje." Zegt hij door mijn vraag te ontwijken.

"En Angie wat is jou nummer."

"Ohja, geef je telefoon maar. Dan zet ik mijn nummer erin." Zeg ik vervolgens met een hele kille toon.

Nathan kijkt me met grote ogen aan terwijl de jongen zijn telefoon aan me geeft.

--telefoon--

Naam : Gaat je niks aan

Telefoonnummer : 00000000

Ik geef hem zijn telefoon terug en zodra hij ziet wat ik heb ingevuld verandert zijn blik van blij naar verward.

Dit is leuk om te zien. Hij denkt dat ik me zomaar over laat halen om mijn nummer te geven. Dacht het even niet.

"Oh je bent er zo eentje. Eentje die hard to get speelt." Zegt hij nu met een chagrijnige toon.

"Hah hard to get. Je kan er gewoon niet tegen dat ik niet meteen mijn nummer geef." Ik vind dit gewoon te grappig.

"Ach flikker op. Ik kan meiden krijgen die tien keer beter zijn als jou."

"Laat haar gewoon met rust gast. Ze wil overduidelijk haar nummer gewoon niet geven dus doe niet zo moeilijk." Hoor ik Nathan opeens zeggen.

"Is ze nu opeens je vriendin ofzo."

De jongen loopt weg en gaat naast iemand anders zitten.

"Wtf is er met hem aan de hand. Wat een sukkel."

"Ja, het spijt me. Hij is af en toe een beetje raar."

"Ach maakt niet uit joh. Het boeit me niks wat hij van me mag denken."

Na de lessen lopen we weer naar buiten voor de laatste pauzen. Ik praat bog een beetje met de groep, maar het meeste met Fleur.

Ik leer nog een meisje Lora en een jongen Brandon kennen. Tot nu toe kunnen we best opschieten. Het is nog wel een beetje ongemakkelijk, maar dat is altijd in het begin.

"Wat wil jij later worden Angie?" Vraagt Brandon aan me.

Iedereen vraagt aan elkaar wat ze later willen worden. En nu is het blijkbaar mijn beurt.

"Euhm, ik weet het eigenlijk nog niet. Ik wil graag dansen, maar ik zou niet weten wat er hier in de buurt voor lessen te volgen zijn. Terug in Nederland wist ik precies waar ik terecht kon voor dans lessen enzo."

"Wat voor dans doe je dan?" Dit keer Nathan die het aan me vraagt.

"Euhm, ja het is een beetje raar. Het maakt ook niet echt uit toch?"

En dan begint iedereen in koor te roepen: "Zeggen, zeggen, zeggen."

"Okay, okay ik zeg het al. Ik doe al dertien jaar ballet, maar het is een beetje sukkelig."

"Wat echt? Maar dat is juist zo goed." Zegt Fleur naast me.

Iedereen laat blijken dat ze het helemaal niet erg vinden.

Okay deze had ik eerlijk gezegd niet verwacht. Op mijn oude school vonden mensen het maar raar. Zo raar dat hier niemand het erg vind.

Zo fijn om eindelijk eens vrienden te hebben. Ik heb nooit echt vrienden gehad. Of je moet een vriendschap uit groep twee meetellen.

Heeyoo

Nieuw deeltje yaass.

En jaja morgen upload ik weer op Alleen Link en ik.

Xoxo TSS