Yıllardır bildiği gerçekleri haykırmamak için kendisini dizginleyen Gül, aslında bir yalanın içerisine hapsolduğunu öğrenir. Bu yalanlardan kurtulmak sandığı kadar kolay olmayacaktır ama karanlık hayatına ışık tutan biriyle tanışacaktır: Nart...
Na...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Yıllar önce...
Işıklar gözlerimi kamaştırırken elimdeki meyve suyundan kocaman bir yudum aldım. Bu parti için annemi ikna etmem oldukça zor olmuştu. Endişelendiğini ve gitmemem gerektiğini söyleyip gün içerisinde beni defalarca vazgeçirmeye çalışmıştı ama başarılı olamamıştı.
En yakın arkadaşlarımın doğum günü partisini kaçıramazdım sonuçta.
İkizler: Erkan ve Serkan DJ'nin yanındaydı. Sürekli çalan şarkılar yüzünden birbirileri ile kavga ediyorlardı ve asla ortak nokta bulamıyorlardı. Onların kardeş olduğuna bazen gerçekten inanamıyordum. Tip olarak benziyorlardı, biraz kilo ve boylarında fark vardı sadece.
Defne ortalıkta koşturuyordu. O partilerin aranan simasıydı. Elindeki kokteylle partinin sahibi havalarındaydı her zamanki gibi. Masalara tek tek yaklaşıyor, insanların bir eksiği olup olmadığını sorguluyor ve Serkan'a raporluyordu.
Gözlerim kırmızı ışığın üzerinde durduğu Metin'e kaydı.
Kalbim heyecanla kanat çırptı. Çünkü Metin çoktan bana bakıyordu.
Aylardır benim peşimden koştuğuna nasıl inanabilirdim? O herkesin hayalindeki okulun popüler çocuklarındandı. Basketbol takımının en gözde isimlerindendi. Kızlar ona bayılırdı, o ise benden hoşlanıyordu. Fakat bir sebepten annem asla ondan haz etmiyordu ve bu durumları oldukça zorlaştırıyordu.
Gözlerimiz kesiştiği an bana gülümsedi. Ben de ona karşılık verirken buldum kendimi. Ve o an, "Hemen yelkenleri suya indirme," dedi Defne kulağıma. Işınlanabildiğine dair şüphelerim vardı artık. Yanıma bir anda nasıl gelebiliyordu?
"Çok fazla naz yapmadım mı sence de?"
"Metin'e hemen güvenme," dedi kaşlarını havalandırarak.
"Çok tatlı bir çocuk. Hem senin aile dostun değil mi?" İkizler, Defne ve Metin'in aileleri çok yakınlardı. Neden sürekli bana Metin'i kötülediğini asla anlayamıyordum.
"Tehlikelidir," dedi kulağıma doğru. "Uzak dur. Kapılma."
Tekrar Metin'in olduğu tarafa baktığımda onu masasında göremedim. Omuzlarım düşerken tepkisizliğimi sürdürdüm ve gözlerimle etrafı taradım. Aynı anda, "Polis baskını!" diye bağırdı Metin. Salona doğru inen merdivenlerden atladı. "Her şeyi yok edin! Tuvalet sağ koridorda!"
Büyük bir kargaşa başladığında dudaklarım aralandı. Defne anında Serkan'ın yanına koştuğunda Erkan da soluğu benim yanımda aldı.
Erkan, "Ben demiştim böyle bir partiye gerek yok diye," diye homurdandı. "Ne vardı bir tabak makarnayla meyve suyu içseydik?" Makarna... Erkan için vazgeçilmez olan tek şeydi sanırım.
