"Nini,"




"Call me Nini kapag wala ka ng tinatago sakin. Ano, Sarah?"



"Please naman.. Intindihin mo. The two of you were my friends. Nung nasaktan kayong pareho, wala akong kinampihan.. I stood in between. Iyong sikreto mo, itinago ko iyon.. Ganun din ang sikreto ni George.."




"Anong meron sa kanya?"




"Ayokong manggaling sakin lahat. Ayokong magsalita.. She trusted me to keep her secret as much as how you trusted me to keep yours."



"Iwan nyo na muna ako. Salamat sa pagtulong nyo sa akin.."




"Then will you come tomorrow?"




"Hindi ko alam, Sarah. Sige na.. Please, kailangan kong magpahinga."



Tumayo ito mula sa pagkakaupo nya sa kama nito..



"Don't be stubborn. I think KL is right perhaps. I think this is the right time for you to know everything.."




And then Sarah left. She lied in her bed and then she cried silently..




This was the moment she thought that she was done crying because of her, she thought she was already moved on.. But no.. She needs something. Maybe it was partly her fault that they broke up, she never listened to her.. Now, she wants to know everything in a way that the both of them will have the closure they never had.



Hindi pa man sya nagtatagal sa Pilipinas pero ganito na ang pakiramdam nya, miserable at malungkot.. Kaya siguro hindi sya nagtatagal sa isang relasyon dahil may mga tanong pa sya sa nakaraan nya..



Tahimik lang si Niña habang nakaupo sa backseat.



"Nini, about what happened yesterday.. I am sorry."



Huminga ito ng malalim.. "Naiintindihan ko."




"Galit ka ba sakin?"




"No, Sarah."




Nanahimik ito at bahagyang bumagal ang pagpapatakbo nya pero bumalik rin sa normal. Hindi naman nakatiis si KL.




"Hindi ako sanay na ganito kayong magkaibigan. Akala ko ba magbest of friends kayo?"



"We're bestfriends, KL." sagot ni Sarah.




"Best friends supposed to not hide anything to each other.. Trust, right?"




"Then trust me... Maniwala ka, Nini. Gustong-gusto ko ring sabihin sayo lahat noong mismong oras na narinig ko lahat sakanya pero hiniling nyang isikreto na lang. Ayaw nyang magbago ang isip mo.. Alam nyang desidido ka na talagang hiwalayan sya."



Then a tear escaped her eyes.. She felt pain in her chest.. It's like knives are stabbing her heart because that was the truth!




"Mahal ka nya, Nini. Sobrang mahal ka nya.."



"Matagal ng tapos iyong sa amin. Please, ayoko ng marinig yan, Sarah."



Iyong daan na tinatahak nila ay pamilyar kay Niña. "Hindi ito ang way papunta sa bahay nila Georgina.. Papunta ito sa--"





"Sa resort kung saan huling beses kayong nagkasama ng masaya. Oo, papunta tayo dun."



"Bakit? Bakit tayo doon pupunta?"




"She bought the resort.. Triple sa presyo. Well, her family helped her para mabili nya iyon. Her reason was, the resort was the last memories for her that the two of you were happy, the last happy memory she had with you. It's a private resort,"



Hindi nya namalayang tuloy-tuloy na ang pag-agos ng luha nya.. Ang sakit-sakit na.. Hirap na hirap na sya sa naririnig.



"Dapat ay kinalimutan na lang nya ako!"




"Paano ka nyang kakalimutan if it's the only reason she has to stay strong?! Goddamn it!"



Marahas nyang pinunasan ang mga luha nya at itinigil ang pag-iisip sa kung anu-ano.




Niña, tapos na kayo. Hindi mo na sya mahal... Umiiyak ka na lang dahil wala kayong closure.. Matagal kayong di nagkita at sabik ka lang sa mga kaibigan mo!





"We're here. Niña, please talk to her calmly.."



Hindi ito nagsalita. Binitbit naman ni KL iyong mga dala nyang pasalubong para sa lahat. Nasa likod lamang si Niña ng dalawa.




"Guys.."





Punung-puno ng tawanan ang lahat na biglang nawala at nahinto ng lumingon ang lahat sa kanilang tatlo.. Lalong-lalo na kay Niña.




"Nins?" si Jana ay napatayo pa dahil sa gulat..




"Hi. How are you, guys?" pagbati nya sakanila.





Agad naman nilang nilingon si Georgina.. maging sya mismo ay lumingon dito.




"Hi, Georgina.. It's been a while.."





Agad tumayo si Georgina at tinitigan sya.




"Are you.. Are you for real?" sabay hakbang palapit kay Niña. Halos lahat ng mga kaibigan nila ay agad na hindi napakali at nagulat sa ginawang iyon ni Georgina.





She awkwardly smiled nang hawakan nito ang mukha nya.. Bigla ring bumilis ang tibok ng puso nya.




"Paano... Paanong nandito ka?" she looked at her with teary eyes and it was breaking her heart. "Ang.. ang tagal mong nawala, D. Ang tagal kitang hindi nakita, baby.." and then she saw the tears na nagu-unahang umagos sa pisngi nya.



"George!" sigaw ni Nath dahilan kung bakit napalingon si Niña dito.




"George, pigilan mo.." it was Josh.





"Sobrang.. sobrang miss na miss kita. Niña, ang tagal--"




This time she didn't cut her off.. She collapsed in front of her and it scared her.




Lahat sila ay patakbo na sakanila at sya sana'y dadaluhan si Georgina pero may malakas na nanulak sa kanya at unang dumalo sa nasa buhanginan ng si Georgina.




"Everyone, I need my kit! Get them!" halos lahat sila ay napatakbo sa sigaw na iyon ni Ezra.





"You! Why did you have to appear just like that! You will kill her! You shouldn't be here! You should not!" idinuro pa sya nito.




"Ezra, stop!"





"No, Sarah! She should stop what she's up to! Bakit nyo sya dinala dito? Alam nyong hindi pwede! Pero ginawa nyo pa rin!"




Pagkatanggap ng kit ni Ezra ay y
tahimik lang syang nanood doon kung paano nya tinurukan ng ilang karayom at gamot si Georgina.





"What the hell is happening?" natatakot na tanong nito.




"Kung hindi sya magigising ng mga gamot.. Hinding-hindi kita mapapatawad dahil dito, Lopez." matalim syang tinitigan ni Ezra na syang nagpakaba sa kanya.

My First LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon