İKİ ŞEHİR ARASINDA TÖRE

2. ''İsteme''

Hepinize keyifli okumalar!

***

Gözlerimi açtığım da ense köküm de inanılmaz bir ağrı hissettim.Kendi kendime "lanet olsun." diye fısıldadıktan sonra zorlukla yatakta oturur pozisyona geçtim.

Gözlerimi yatağımın karşısında ki koltuğa diktiğim zaman Civan'ı görmeyi beklemiyordum.

"Ne işin var senin burda?" diye sorduğum da ayağa kalkarak yanıma geldi.

"İyi misin?" dediğinde cevap vermedim.

"Sana bir soru sordum Azra bana cevap ver."

"Uzak durur musun benden." diyerek yatağımda geri kaydım.

"Bak Azra kaçış yolu yok bunun. Bu evlilik olacak. İstesende istemesende tamam mı güzelim. O yüzden sana bu evliliği zehir etmemi istemiyorsan benimle iyi geçinmeye çalış."

"Kim oluyorsun da benimle böyle konuşuyorsun sen." diye bağırdığım da elini yumruk yaptığını gördüm.

"Bak benim sınırlarımı zorlama. Sana neler yapabileceğimi tahmin bile edemezsin. O yüzden az önce de dediğim gibi benimle iyi geçinme çalış." dediğin de kapıyı çarparak odadan çıktı.

Sinirden ağlamaya başladığım da yatağımı yumrukladım.

"Aptal" diye bağırdığım da kendime hakim olamadım.

"Aptal ağa bozuntusu." elime gelen sert bir eşyayı cama doğru fırlattığım da cam saniyeler içinde küçük parçalar halinde yere boyladı.

Bu sefer başka bir eşyayı aynama fırlattığım da çatladı.Çığlıklar atıp eşyaları fırlatırken saniyeler içinde odamın kapısı açıldı.

Gözlerim Civan'ın gözleriyle buluştuğun da elimde ki eşyayı ona fırlattım. Fakat ona ulaşamadan o kenara kaçmıştı.

Başka bir eşyayı ona fırlatmak üzere elime aldığım da kollarımı tutmuştu.

"Sakin ol Azra. Kendine gel."

"Nefret ediyorum senden. Lanet olasıca nefret ediyorum." diye bağırdığım da beni duvarla kendi arasına sıkıştırdı.

"Sakin ol güzelim." dediğin de gözlerimin tam içine bakıyordu.

Ellerimle göğüsünü yumruklamaya başladığım da bana engel olmadı.

"Uzak dur benden. Ne olur bırak gideyim istemiyorum evlenmek." dediğim de bir şey demedi.

"Ne olursun Civan. Ne olur." dediğim de ağlamam hıçkırıklara dönüşmüştü. Birden etrafımda Civan'ın kollarını hissettiğim de bir şey yapmadım.

Beni yavaş yavaş yürüttüğün de kendisi yatağa oturdu beni de kendine çektiğin de tekrar kollarını bana sardı. Ben sadece kafamı boynuna gömdüğüm de ağlamaya devam ettim.

*

CİVAN BAHTİYAN

Odanın kapısını hızlıca kapattıktan sonra sinirle aşağıya indiğim de herkesin oturduğu salona geçtim.

Eski yerime oturduğum zaman amcam Muktedir ağa konuşmaya başladı.

"Gelin kızımız nasıl?" dediğinde ilk bir kaç saniye yüzüne baktım.

"Şimdi daha iyi." dediğim de memnun olmuşcasına kafasını salladı.

Amcamın neden böyle yaptığını anlayamıyordum.

Salonda konuşulan konuya kulak asmaya çalışırken yukarıdan kırılma sesi duydum. Aniden ayağa kalktığım da tekrar kırılma sesi duydum.