İKİ ŞEHİR ARASINDA TÖRE

1. ''MARDİN''

Taksiden indiğim de seri şekilde sokak kapısının önüne geldim. Omzumda ki çantayı karıştırırken ben anahtarı daha bulamadan ev kapısı açıldı.

Karşımda abimi görünce istemsiz olarak kaşlarım çatıldı. Bu saatte evde olması ilginçti.

"Oyalanma da içeri gel." dediğinde bir şeyin olduğunu anlamıştım. Çünkü abim bana karşı çok nadiren böyle davranırdı.

Vakit kaybetmeden içeri girdiğim de tekli koltuğa oturdum. Abimde karşımda ki ikili koltuğa geçtiğin de direk söze girdi.

"Mardin'de işler karışmış." dedi derin bir soluk verirken.

"Nasıl yani?" diye kaşlarımı çattığım da ayağa kalkarak evin için de volta atmaya başladı.

"Amcam konakta çalışan Efsunla birlikte olmuş." dediğin de ağzımdan koca bir "Oha" kaçtı.

Abim "sözümü kesme." diyerek konuşmasına devam etmeye başladı.

"Efsun'un kocasını biliyorsun bizim kapıda çalışanlardan adam öğrenince deliye dönmüş. Babamlar bunu duyunca kimsenin kulağına gitmesin diye Efsunla kocasını konaktan uzak bir yere kapatmışlar. Kimseye duyurmadan halletmeye çalışıyorlar. Babam da beni aradı herhangi bir durum olursa diye Mardin'e çağırıyor bizi." dediğinde bir süre bir şey diyemeden donup kaldım öylece.

Abi'min beni omuzlarımdan sarsmadıyla kendime geldiğim de ağzımdan tekrar "oha" kelimesi çıktı.

"İnanamıyorum gerçekten. Kulağa şaka gibi geliyor." dediğim de abim beni başıyla onayladı.

"Bu akşam gidiyoruz." dediğinde şaşkınca ona baktım.

"Bu kadar erken mi?" beni başıyla onayladığın da ayağa kalkıp sıkıca abime sarıldım.

"Başka bir şey yok değil mi?" diye sorduğum da ellerini belime sarıp saçımdan öptü beni. Bunu yok olarak kabul ettiğim de abimden ayrılıp hazırlanmak için odama çıktım.

***

Mardin'e ayak bastığım andan beri burayı ne kadar da çok özlediğimi hissettim. Bütün kokusunu içime çekmek istercesine derin bir soluk aldığım da farkında olmadan kapattığım gözlerimi açtım.

Karşımda yıllardır konakta şoför olan Mehmet amcayı gördüğüm de sevinmiştim.

"Küçük hanımım  hoş geldiniz." dediğin de içten bir gülümsemeyle "hoş bulduk" dedim.

Arabanın arka tarafına geçtiğim de abim de Mehmet amcaya başıyla selam verip yanıma oturmuştu.

Kısa bir yolcuğun ardından konağın önüne geldiğimiz de sevinçle arabadan indim.

Koşa koşa konağa girdiğim de etrafta kimse yoktu. Abim yanıma geldiğin de kolunu boynuma atarak bağırmaya başladı.

"Kimse yok mu?" diye neşeyle karışık bağırdığın da üst taraflarda kapı sesleri duyuldu.

Hemen önümüzde ki balkon gibi yere annemle babam gelince kendime engel olamadan onlara doğru koşmaya başladım.

Yanlarına vardığım da ikisine de sıkıca sarıldıktan sonra ayrıldım. Babam beni kolunun altına aldığın da dışarda ki minderli koltuklara götürdü. Pozisyonumuzu bozmadan oturduğumuzda sıkıca babama sarıldım.

Annemle abim de karşımıza geçip oturduğun da içeriden yengem ve amcam çıktı.

Abim gülümsemeyle ayağa kalktığın da amcama doğru gidip kollarını açtı.