Bitter Tadında

BT-1

Yalnızlık...
İçime işleyen bu karanlık duygudan ne zaman uzaklaşmaya çalışsam bana hatırlatıp başka bir anının içine sürüklüyordu.İnanılmaz bir döngüydü bu.Ve içinde sadece benim olduğum.Karanlık orman bana gittikçe Mystic Falls'taki ormanı andırıyordu.Bi dakika bi dakika ,bu Elena değil mi?Elena burdaysa o zaman...
Aha!Allaaaah!Damon da burada.Ne,Damon ben varken nasıl bu paçoza gidersin ya? Koşarak Damona doğru yol alıyorum.Kollarımı açıyorum.Ah Damon!

Dııııt!Dııııt!

Yataktan kalkacağım derken kendini yerde buldum,iyi mi?Arkadaş bir de salyalarım akmış.Ulan varya şu kitaplardaki 'melek gibi uyuyordu' sözüne azıcık bile inanmıyorum.Abi imkânsız!Neyse konuma geri dönüyorum:Damon.Doğru rüyamda Damon görünce birazcık ağzım sulanmış olabilir.Ama sadece birazcık (!).Ama uyanmam iyi oldu.Çünkü Damonu hamile bırakabilirdim.
Yataktan kalktım ve banyoya girmek için odadan çıktım.Ah,hadi ama!Banyoda küçük erkek kardeşim (daha doğrusu asıl lakabıyla küçük şempaze) banyoyu işgal etmiş.
"Daha ne kadar orada durmayı planlıyorsun acaba Mustafa?"
"Ah,cadı sen miydin?Bende kapıda gördüğüm aygır halüsinasyon muydu diye bakıyordum.Meğerse senmişsin."
"Cadı sensin şempanze! Ne ara büyüdün de bana kafa tutuyorsun bakayım sen?Okula gittiğinde sınıfının panosunda yatakta işediğin fotoğrafların olmasını istemiyorsan oradan hemen çık."
İşte geliyor.3,2,1...Kapının açılma sesi.
"Ya canım ablacığım ne gerek var tartışmaya incecik dal gibi kızsın sen.Kimse senin eline su dökemez bu konuda.Aşkolsun yani!"
"Hı hı.Şimdi git yatağımı topla."
'Gıcık' diye mırıldandığını duyar gibi oldum.
"Efendim?Ne dedin duyamadım da,kulaklarım tıkanmış."
"Tabi ablacım nasıl istersen diyorum yahu!"
"Hmmm,tamam hadi hızlı ol!"
Tamam anlamında başını sallayıp jet hızıyla yanımdan uzaklaştı. Kendi kendime sırıttım.Bir numaralı kural:Eğer laf sokacaksan koz vermeyeceksin!Banyoya girdim ve saçlarımı yıkayıp çıktım.Ne sandınız,o anlatılan kızlar gibi her duygu değişimi yaşadığımda kendimi banyoya attığımı ve saatlerce orada kaldığımı falan mı?Ah,tabii ki hayır.5 dakika.Banyodan çıkmak için 5 dakika yeterli bana.Kısacası işime gelen şeylerde hızlı işime gelmeyen şeylerde üşengecim.Mesela bana annem'kalk da temizliğe yardım et Duru!'asla demez.(Canım annem)Çünkü asla ayağa kalkıp oraya gelmeyeceğimi bilir.Zaten öyle bir şey olursa galiba koltukla falan birleşmiş olurdum çoktan.
"Duru kızım kalk!İki saattir horul horul uyuyorsun!"
Gözlerimi devirdim.Ulan kadın bir kere de kızının odasına gir bak be!
"Allah aşkına anne,ben zaten yaklaşık yarım saat önce uyandım!"
"Ne aşkına?Kız sen aşık oldun bakıyım?Bana bak Meral vallahi billahi bu kız koca avcısı olacak ha başınıza!Demedi demeyin sonra!"
Yine ve yine gözlerimi devirdim.Mahallenin dedikoducusu namı-diğer mahalledeki herkesin korkulu rüyası Ajan N buradaydı.Ulan bu kadın yemin ederim hayatımın her sabahının içine sıçıyor!Yahu kadın fakir fukara mısın?Evinde yemek mi yok?Niye her sabah buraya gelirsin? Hayır niye yani?Neriman teyzeyi görmezden gelerek konuştum.
"Of anne!Babam horluyordur,yoksa başka kim olacak?"
"Kim horluyormuş acaba Durucuğum?"
Evet sesindeki siniri belli etmemeye çalışan ama bunu hiç mi hiç beceremeyen babamla karşı karşıyayım şuan.Elveda gelecek iki aydaki okul harçlığım!
"Ay canım babacım noldu anlamadım ki?Kesin
Mustafa horluyordur!"
"Ya tabii öyledir! Harçlığına veda et Durucum."
Hayııır!Bakın size olacakları söylüyorum:Aylin harçlığının alınmasına dayanamaz ve intihar eder.Babası yaptığının farkına varır ve vicdan azabından ölür. Annesi bu acıya daha fazla dayanamaz ve kalp krizi geçirir.Küçük Mustafa küçük Emrah'a dönüşür.Ve yetimhaneye gönderilir.Daha sonra Duru tekrar ortaya çıkar.Ve babasının bütün mirasının ons kalması için Mustafayı öldürtür. Saha sonra zengin olur ve mutlu son...
İki dakikada hem hikâye yazarken bir yandan da somurtarak odaya yol almıştım.Odanın kapısını açtığımda ne göreyim yatağa yatmamış,bir adet kafası yatakta ama vücudu havada hele götü bağımsızlığını ilan etmiş ve o pozisyonda uyuyan bir Mustafa gördüm!Cidden de o horluyormuş ha.Ama horlamıyor,resmen inliyor!O nasıl bir sestir yavrucum?+18 erotik rüyaların var da biz mi bilmiyoruz?Birden aklıma gelen fikirle sinsice sırıttım.Dolabın üzerindeki tozlanmaya yüz tutmuş Nerfimi aldım ve tam orayı nişan aldım.-Fesatlaşabilirsiniz:)-Ve boom!
"Aaaaaaaaaaaaah!"
"Hahahahaha!"
O acıyla inlerken ben yerlerin tekrar tozunu alırcasına yerlerde sürünerek kahkaha atıyordum.Beni övebilirsin anne.Yerleri süpürdüm çünkü.Hiç iş yapmayan ben hem de.
"Gerizekalı!Ne yapıyorsun ya hayvan?!"
"Sensin lan hayvan kerata.Hem ben sana bu yatak toplanacak demedim mi?Neden bana hiç değişmemiş gibi gözüküyor?"
Homurdana homurdana yataktan kalktı,düzeltti ve kapıyı sertçe kapatarak çıktı.Kıkırdadım.Dolabıma yöneldim.İçinden okula uygun olanları çıkardım.Hmmm bu okul eteği ve bu büstiyer iş görür.

(Durunun okul kıyafeti)
Aşağı indim.Yerime oturmadan masanın üzerindeki kulaklıklarımı ve nutellalı ekmeğimi aldım.Kapıya doğru koşup kendimi dışarı attım.Yoksa maazallah birazdan Mustafa gelip beni öldürebilirdi.Maalesef ne ailem,ne de Dünya böyle bir kayıp yaşamaya hazır değil.Bu yüzden kendimi korumalıyım.Her türlü kötülükten ve tabiki acımasız erkek kardeşlerden.
Aha!Otobüs daha gitmemiş .Hayır ya!Şimdi kalktı!Offff!
"Durun!Bekleyin!"
Ama tek yapabildiğim arkasından soluk soluğa bakabilmek olmuştu.İçimdeki şeytan otobüse saydırırken melek ise 'neyse üzülme,tramvay var'diyordu.Bende ona hak verdim.Ama geç kaldım!Yaaa!Hiç adil değilsin hayat...

Ve şuan insanlar deli dana görmüş gibi garip garip bana bakarken ben ise tramvaya zamanında varabilmek için merdivenleri uçarcasına iniyordum.

Ve bam!Bir şeye çarptım!Eh,bu kadar uçarsam tabi,baksanıza allah cezamı verdi.Bi dakika bi dakika !Bu çocuk ceza değil ancak bir lütuf olabilir.Tanrının bana bir lütfu!Aha allah kesin beni sınıyor!O zaman ne yapıyoruz allekte movik movik!Ben ağzımın suyu akarak onu süzerken o bana biraz yaklaştı.Kıpkırmızı kesildim.
"Çekilir misin bitter?"
"Hı?"
Bu tavrına karşı gözlerini devirdi.
"Çünkü yolumu kapıyorsun..."
Biraz daha dibine girdi.Gözlerimi kapatıp nefesini tuttum.Ve birazdan nefessizlikten ölecektim.Nefes almak istiyordum ama yapamıyordum.Eh,yarı-tanrının arkadaşın büyük rolü de vardı tabi.
"...Ve biliyor musun engelleri sevmem Bitter."
Gözlerimi açtım.Bir dakika bir dakika Bitter mi?O ne lan?!
"Bitter mi?Ben mi?"
"Ben burada senden başka esmer engel görmüyorum,ya sen?"
Deyip sırıttı.Ya sen sırıtma ya!Sen sırıtınca bir şeyler oluyor bana.Ay burası ısındı mı ne?Yanımda dünyalı olmayan varlık kahkaha atmaya başlayınca ben ne olduğunu anlamadım.Ama o böyle gülecekse yapmaya hazırım yani.Birazdan beni kalpten götürecek adam yahu!
"Yanar mısın?Ah,biyorum bitter bütün kızlar benim için yanıyor.Ama dikkat et erime.Erirsen tadın kalmaz çünkü."
Utançla kafamı önüme eğdim.
"Yapmadığımı söyle."
"Neyi?"
Keyif aldığı ses tonundan belliydi.Basbaya benimle dalga geçiyordu!
"Sesli söylemediğimi söyle."
Keyifli bir biçimde sırıttı.
"Yo.Söyledin.Ne yani,yalan söyleyip günah mı kazanayım.Sonra cehenneme mi gideyim istiyorsun?Sen çok bencil çıktın ha,Bitter."

Galiba yerin dibine giriyorum.Dede,dünyadan selam.Acaba beni yanına tahtalı köye alır mısın?Gerçi böyle giderse kendi başıma yolu bulacağım galiba.Suratım kızarmaya başlayınca kafamı başka yöne çevirdim.
Ah, yola bak be!Ne kadar güzel!Bi dakika anasını satayım.Anayolmuş lan!Ama filmlerde böyle olmuyor ya!Neyse diye düşünüp öbür tarafa baktım.İşte!Tramvay yolu!Karşımdakine hiç cevap vermeden gitmeyi planlıyordum ki ,

Vazgeçtim.

"Odun!"

Daha sonra yoluma dönüp yürümeye başladım.Ve onu arkamda 'Ne ben mi odunum?'veya 'Sen hayatında odun görmemişsin.'gibi düşüncelerle yalnız başına bıraktım.
"Hey,Bitter adın ne?"
"Sana ne?"
"Vay,ilginç bir isimmiş.Bu ismi unutmayacağım Bitter!"
Gözlerimi devirdim.Sanki bir daha karşılaşacağız da aklında tutacak!
.........
Evet!Sonunda eşek gibi çalışıp burs aldığım okuluma vardım.Kapıdan içeri girdiğimde herkesin başı bana döndü.Daha sonrada yan tarafıma.Bi dakika ya havamı kim bozdu benim!Kafamı yan tarafa döndürmemle onunla karşılaştım.Sırıttı.

"Sen..."

"Bitter?"

"Odun?!"

................