THAT GAY WHO STOLE MY HEART (UNDER REVISION)

Chapter 34

Xymon's POV.

"Ito na yung mga pinabibili nyong gamot Miss Xy" nakangiting sabi ni Mrs. Romina. Agad ko namang tinanggap yung mga gamot na pinabili ko.

Prescribed Medicine nung Dok Sungit na yun!
Naku! Naalala ko na naman, Bakit ba kasi naalala ko pa yang Reese na yan. Naiiyak na naman ako.

"Alam ba ni Doc Pogi na magdi discharge ka na ngayon at aalis ng bansa Miss Xy?" Mrs. Romina.

Okay, here it goes! Magsisinungaling na ko. Whoooo!

"Hahahaha! Oo naman Mrs. Romina, Ano ka ba? Approved ni Dr. Smith to"
"Ah, ganun ba! Mabuti naman. Pero hindi mo ba hihintayin yung boyfriend mo, Nagpahinga lang sya saglit siguro mamayang hapon ay nandito na yun"

"Hindi na po Mrs. Romina"

"Hayy naku! Bakit ba pakiramdam ko may nangyaring di maganda sa inyo"

Oo! Di kasi ako mahal nyang doktor na yan! Pinaasa nya lang ako. Period! Tapos!

"Hahaha, Wala po Mrs. Romina wag na po kayong mag isip" I smiled bitterly. Sana nga, okay pa kami ni Reese ngayon but it's a no. Imposible!

"Wag kang magpadalos dalos sa pagdedesisyon hija, Pag usapan nyo muna ito"

"Mrs. Romina. Hayaan nyo na po kami, Wag nyo na lang po sabihing aalis na ko. Please lang. Sige na po Mrs. Romina. Aalis na kami" nginitian ko sya.

Huminga sya ng malalim bago ngumiti sakin.

"Mag iingat ka dun Miss Xy" sabi nya

"Kayo din po" I hugged her tight. She was like a mom to me. Kaya sobrang napalapit ako.

"Xy-Xy. Okay na lahat ng gamit mo! Tara na!" pagtawag sakin ni Charles na nasa pintuan.

"O'sige ito na. Nasaan na pala si Darren?" tanong ko.

"Nandun na sa baba! Kinuha na yung kotse nya sa parking lot" sagot nito.

"Oh, sige. Una na po kami Mrs. Romina" tumango naman ito sakin bago ako tuluyang umalis ay nag wave ako ng goodbye sa kanya.

Pababa pa lang kami naiiyak na ko. Marami akong mamimiss sa pag alis ko na to. Madami kasi akong naka close dito lalo na sa hospital namin.

I'll admit, sobrang mamiss ko si Reese, yung baklang nagnakaw ng puso ko. Hindi man lang nya binalik kahit ngayong paalis na ko.
Sana, sana maging masaya na sya ngayong wala na ko sa buhay nya.
Sana wag syang pabayaan ni Flynn.

Sa sobrang occupied ng isip ko kakaisip sa lalaking yun at kaka reminisce ng mga masasayang araw namin ay di ko napansing nasa airport na kami.

"Tama na pag iisip sa kanya Xymon" pang aasar sakin ni Darren kaya sinamaan ko lang sya ng tingin.

"Wag mo na ngang asarin si Xy-xy! Tara na, mag check in na tayo. Maya maya lang lilipad na tayo pa US" ani ni Charles na syang humila ng maleta ko.

Napailing na lang ako, ang kukulit talaga nila.
Dalawang oras din kami nag antay sa pinag check in-an namin.
15minutes na lang boarding time na.

Desidido na kong umalis, desidido na kong iwanan at kalimutan ang lahat ng to. Lalo na sya.

I love you, Goodbye Alexander Reese Smith.

Alex's POV.

Nagising ako dahil sa liwanag na tumatama sa mukha ko.
Umuwi ako dito sa condo ko kagabi.
Una, dahil iniiwasan ko talaga si Xymon.
Pangalawa, ay dahil simula ng ma confine sya ay hindi na ko nagkaroon ng maayos na tulog. Ngayon lang kasi naging stable ang kalagayan nya kaya ngayon ko lang din napili magpahinga.