Babasının inadına üvey kardeşiyle küçük bir iddia uğruna okuldaki garsonu kendine aşık etmeye karar verdiğinde pişman değildi Ela. Yada o kişinin duygularıyla oynayıp işi nikah masasına kadar uzattığında da. Asla aşka inanmamış yaptıklarında kendini...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Medya : Anıl Bulut
"Yani şimdi Özgürle birlikte yaşıyorsunuz? İki kız baş başa..."
"Hayır aslında..." Önüme konan ete baktım gülümseyerek. En son ne zaman bu kadar kaliteli bir büfteği gördüğümü inanın hatırlamıyorum. Şu halimi gören Yadigar ablanın aferin kızım bol proteinli beslen diyeceğine eminim. " ... üç kişiyiz. Ben Özgür ve Esin."
"Esin mi?"
"Evet." Bıçağa dahi ihtiyaç duymadan tel tel ayrılan eti ağzıma tıkıştırırken "Sen tanımıyorsun." dedim. "Senden sonra tanıştık. Özgür sayesinde arkadaş olduk.Kaldığımız ev Esin'in. Küçük kutu gibi bir şey ama Esin o boyutlarda bir evin sıradan Türk ailesi için hangar gibi olduğunu söyleyip duruyor. " Kadehlerimize şarap dolduran garsona "Teşekkürler." deyip kibarca gülümsedim.
"Gerçekten de çok değişmişsin." Başını yavaşça geriye çekip bir süre beni inceledi. Baştan aşağıya birkaç kez beni süzdükten sonra şen kahkahgalar eşliğinde " Sadece düzelen karakterinden bahsetmiyorum." dedi. "Sanki biraz kilo almışsın. Eskiden anoreksik gibi birşeydin."
Lokmalarımı sayıyor. Elimde tuttuğum çatalı yavaşça yerine koyup gülümsedim. "Yok canım, ne kilo alması?" Bir elimle minik ayva göbeğimi saklarken diğeriyle buklelerimi çekiştiriyordum. "Çok belli oluyor mu?"
"Birazcık..."
Kahkahalar eşliğinde beni izleyen Faruk'a bakıp iç çektim. "Makarnalar sağ olsun." Utanarak bıraktığım çatalı hızla elime alıp koca bir lokmayı daha mideme gönderdim. " Özgür'le birlikte yaşamaya başladığımdan beri ne kadar çok makarna yediğimi biliyo rmusun?" İki elimi kocaman açıp "Sadece yediğim spagettileri yan yana bağlasak dünyanın etrafını bir kaç tur dönerdi." dedim.
"Hiç unutmam bir keresinde barda çalışıyordum..."
"Bar?"
"Özgür kendine küçük bir tane mekan açtı.Daha sonra seni götürürüm." Lafımı kesen gencin sorusunu geçiştirip esas meseleyi anlatmaya başladım. "Birgün barda çalışıyorum, Esin'den telefon aldım. Yemek hazır gelin yiyelim dedi. Tabi Özgür mızmızlandı bir gece daha salçalı makarna yaparsan kusacağım, yemeyeceğim diye."
"Mızmızlanan sen olmayasın?"
"Tabi oda olabilir." Mahçup bir şekilde gülümseyip konuşmaya devam ettim. "Esin dedi ki gelin bu sefer makarna yapmadım."
"Ne yapmış?"
"Domates soslu spagetti." Sinirle kollarımı birbirine dolayıp sırtımı sandalyeye iyice yasladım. "O günden sonra yaklaşık üç ay spagetti yedik. Sonra peynirli erişteydi sanırsam. Daha sonra da..."
Kafamda kurmaya çalıştığım sıralama Faruk'u çok memnun etmiş olacak ki herkesin bize bakmasına neden olacak şekilde gülmeye başladı. "Bir tabak daha yemek ister misin? Anladığım kadar proteinden oldukça mahrum kalmışsın."
