Married (Editing)

Chapter 36: Ending

Guys! Ito na ang ending! Kaya magdiwang!

Don't worry may Epilogue pa! Hahaha!

Huhu! Sorry na!

***

Venus's POV

I thought mabibigyan ko pa siya ng isang chance pero hindi pala.

Hindi ko lang kasi matanggap na may affair pala sila ng bestfriend ko at ang mas hindi ko matanggap ay hindi ako ang pinili niya. Ang sakit lang kasi!

Tanggap ko pa sana kung naabutan kong may milagro silang ginagawa pero ang hindi ko talaga matanggap iyong hindi niya pagpili sa akin!

"I love you, Louis. But i love myself too." Bulong ko sa kanya kahit natutulog siya ng mahimbing.

Buong-buo na talaga ang pasya ko.

Kinuha ko na ang maleta na nasa ilalim ng kama namin.

Walang ingay na nilisan ang kwarto at pinunasan ng madiin ang walang tigil sa pag-agos na luha.

"Sometimes, i need to set him free. Because it's enough, i need to love myself back." I said then leave.

Pumara ako ng taxi at doon humagulgol. Wala akong pake kung mairita sa akin ang driver! Ang gusto ko lang ay ilabas ang sama ng loob ko! Gusto kong magpakalayo-layo muna, yung walang makakaalam kung nasaan ako, yung hindi maamoy ni Ian ang dugo ko!

Saan pa nga ba ako pupunta? Magpapakamatay? Para hindi ako mahanap ni Ian?

"Tamang-tama pala na dumaan ako dito." Nagulat ako ng marinig ang pamilyar na boses ng driver.

"Damn him!" Sigaw niya kaya lalo akong napaiyak.

No one else but Sam!

"Shh. Princess, don't cry. Saan mo muna gustong pumunta?" Tanong niya kaya napayuko ako.

"I don't know. Basta yung malayo sa kanila, malayo sa kanya." Tumango naman siya at nagdrive na.

Natulog na lamang ako.

Habang tumutugtog ang radio.

Sumakto pa ito sa kanta ni Sam Smith!

"You and me, we made a vow.." pagsabay ni Sam sa kanta kaya mas lalo akong napaiyak.

"For better or for worse.." pagpapatuloy niya.

"I can't believe you let me down, but the proof's in the way it hurts.." ang ganda ng boses niya, sobrang lamig. Bagay sa kanya yung theme ng song

"For months on end I've had my doubts, denying every tear.." mas lalong lumakas ang buhos ng luha ko kasama ang ulan.

Nakikiramay ba ang ulan sa akin? I think hindi lang ako ang broken ngayon, siguro marami.

(A/N: Pati ako! Broken ako ngayon!)

I don't care.

"I wish this would be over now, but I know that I still need you here.." We're over now. Wala na siyang babalikan, pinili niyang lumayo sa akin kaya bakit ako umiiyak? Siyempre nasasaktan ako, pero sabi nga nila 'Don't cry at the person who can't cry on you.' Tanga ba sila? Huhugot na nga lang sila, hindi naman magawa.

Diba tama ako? Lalong-lalo na yung mga nag-aadvice, magbibigay siya ng advice pero hindi niya kayang gawin. Kung hindi niya nga kayang gawin, tayo pa kayang walang kaalam-alam?

"Sleep, princess." Sabi niya kaya doon ako tuluyang nakatulog.

***

"We're here." Sabi niya kaya napagising ako.