AŞKA EDİLEN DUALAR #WattyTR

1.BÖLÜM."Kimselere yâr etmem!"(Düzenlendi)

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM..

ÜMMÜ GÜLSÜM...

Yürümekten dizlerimin ağrıdığını hissetsem de gideceğim yere az kaldığı için umursamıyor, oraya karşı olan özlemin verdiği etkiyle hafifçe gülümsüyordum. Uçurumun kenarına geldiğimde kollarımı açıp avazım çıktığı kadar bağırdım, dünyaya olan bütün hıncımı yine dünyaya bağırarak kusuyordum.Sesim çatallaşınca başımı arkaya doğru atıp gökyüzünü seyre daldım. Gökyüzün de ki bulutlar  anneme karşı olan hasretimi küçük bir tebessüme bırakıyordu çünkü eskiden yaptığımız 'bulutları bir şeylere benzetme ' oyunumuzu hatırlattırıyordu.

Elimde ki yeşil çantayı yan tarafıma savurup çimenlerin üzerine attım, kendimi.

"1.. 2...3..Başlıyoruz." Bunu 15 sene önce annem söylüyordu ve benden daha coşkuluydu onun tınısı çünkü bu oyuna ne zamandır tek kişi olarak oynuyordum ve genelde ağladığımdan boğuk bir ses çıkıyordu.

Gözlerimi kapatıp kendime 'o da burada , o hep benimle' diyerek onu hissetmeye çalıştım.Gözlerimi açtığımda ise sanki bir iki saniye önce ağlamamış gibi yanımda ki boşluğa gülümsedim.

"Bu sefer ben seni yeneceğim."  diyerek başımı yeniden gökyüzüne kaldırdım. Hiç bir bulutu bir şeylere benzetemediğimden biraz çaprazımda duran bulutu işaret ettim.

"Bak aynı buluta benziyor." 

Çozukluğumda sık sık yaptığım bu espriye sanki ilk defa duyuyormuş gibi içtenlikle gülüyordu fakat şuan onun gülüşünü duyamıyordum, hissedemiyordum da.

Sebebi ise yıllar...

Yıllar geçip gidiyor ve bana  annemi unutturuyordu.

Gülüşünü, sarılışını, kızışını...

Fakat ben onun kızışını bile seviyor kızdığı anda ki yüz halini bile unutmak istemiyordum.

Bazen keşke diyordum keşke anaokulundayken beni annem alsın diye tutturmasaydım da o kazaya kurban gitmeseydi ama bunda da vardır bir hayır, biliyorum. Rabbim'in yaptığı hiç bir şey sebepsiz değildir. Aklıma gelenle gülüp bulutların yanımda ki ağaca konan kuşun ötüşüne kahakahamla eşlik ettim...

İzlediğim bir videoda bir tane futbolcu gencin neden ateist olduğu anlatılıyordu. Ona göre belinde ki kalça kemiği  lüzümsuz ve hikmetsiz  yere yaratılmış, buda tesadüfün işiymiş demek ki ALLAH (c.c) yokmuş. Sonra Bir gün içkiliyken 120 ile viraj dönmeye çalışmış futbolcuyken ayağındaki kemikleri kırılmış. Ayağındaki kemiklerin tekrar kaynaştırılması için de lüzumsuz dediği kalça kemiğinden kemik almak zorunda kalmışlar...O (C.C) Adili mutlaktır.

 Hep sebepsiz ve hikmetsiz lafını duyduğumda bu hayat hikayesi aklıma gelir.

Sonuçta Allah (c.c.) kimseye kaldıracağından fazla yük yüklemez ama biz o yükü nasıl kaldıracağımızı bilemeyiz. Sonra başlarız isyana şeytan da boş durur mu canım! Verir gazı verir gazı sonra da elde var kocaman bir sıfır.

Doğrulup koyu yeşil olan sırt çantamda ki annemin fotoğrafını nazikçe aldım. Resmine zarar gelse kalbimde ki yangın daha da tutuşurdu. Mavi çizgili krem rengi eşarbı onun bembeyaz yüzüne o kadar çok yakışıyordu ki.Çehresini unutmamak adına resmi hafızama kazıyormuş gibi inceliyordum.

Herkes bana aynı annen diyor ve buna bir tarafım çok seviniyor bir tarafım da çok üzülüyordu çünkü baba beni her gördüğünde aklına annem düşüyor ve  nasıl desem... yüzü düşüyordu.Yanlış anlamayın annemden nefret ettiği için değil tam tersi o annemi çok sever, onu çok özlediği ve ölümüne benim sebep olduğumu düşündüğü için tenezzül etmiyor.Nasıl desem babam kadere inanmaz.Birilerini sebep bulur. Nereden bilebilirdim ki o gün beni anaokulundan almaya gelirken öleceğini. Hem annem bu dünya da bir emanet değil miydi ?.Asıl olması gerektiği yere gitti.Cennete...