Jihoon's
"Jihoonie~" bungad agad ni Seungcheol ng makarating nang Music room.
Binaling ko lang ulit ang attention ko sa ginagawa ko at tinuloy ito. Naramdaman ko ang presence ni Cheol malapit sa akin kaya ko ito tinulak onti palayo.
"Jihoonie, pansinin mo naman ako." Hindi ko siya pinansin at pinagpatuloy lang ang ginagawa ko.
"Pumunta nga ako dito, hindi mo naman ako pinapansin." pabulong niyang sinabi.
Tumingin lang ako sa kanya at nakita siya'ng nakapout at nakatingin sa akin. Suddenly I had an urge to pinch his cheeks pero hindi ko ginawa 'cause that would be weird.
"Edi umalis ka na." Pabiro ko'ng sabi.
But the next he did, I didn't expect it.
He stood up from his seat and walked out of the music room.
I deeply sighed. Really Jihoon? I just continued what I was doing but I felt sad that he's not here anymore...
Maybe na kayla Jeonghan na naman ulit siya...
Mas mabuti pa nga kaysa nandito siya, walang ginagawa, at nabobo-boringan sa akin...
Bumalik ako sa realidad ng may maramdaman ako'ng mga kamay na nakapulupot sa maliit ko katawan.
Papaluin ko na sana ng gitara na hawak ko ng marinig ko boses niya...
"Kala mo umalis ako noh?" Sabi niya at kumalas sa pagyakap sa akin.
Hindi ako umiimik at nakatingin lang sa kanya. Umupo siya sa upuan na inupuan niya kanina (a/n: ano raw? XD) at may inabot siya sa akin na bread at tubig.
"Ito para sayo." Binigay niya sa akin ang bread at tubig. "Kumain ka naman, pumapayat ka na naman oh." Utos niya.
"Nagda-diet ako." I lied. Pero alam ko'ng hindi siya maniniwala sa dun. Masyado niya ako'ng kilala.
"Diet ka dyan." Binatukan ako ng mahina. "Wag ka ng magsinungaling. Hindi mo na naman inaalagaan sarili mo. Please lang, Jihoon. Take good care of yourself." Seryoso niya'ng sabi.
This is why I fell in love with this guy. Masyado siya'ng caring na tao. Inuuna niya ang iba kaysa sa sarili niya na dapat ang iniisip niya ang sariling niya. Hay... Bakit ka ba ganyan, Cheol?
"Tatay ba kita?" Asar ko at tumawa lang siya.
We ate the bread that he bought at nagusap. We were cut off by the bell ringing signalling that it's time for the 5th period.
"Jihoon wag mo kakalimutan bukas ah!"
I nodded as a response. He smiled brightly and left the music room to go back to his classroom.
~~~~~~~~~
baka po may mga wrong grammar po dyan i dunno :)
