Wacht, wat?

489 34 17
                                    

Ik kijk in het water. Alles om me geen lijkt te verdwijnen. Ik zie wat bomen, gras, ja heel veel gras. Is het een weiland? Of misschien... De rand van dit bos? Ja! Ik zie een boog, zo'n bloemen boog weet je wel. Van hout, met bloemen die er omheen groeien. Het is prachtig. Onder de boog staan 2 mensen. De éen, de man, in een pak. De ander, de vrouw, in een prachtie witte jurk. Het is een bruiloft.

Ik kan alles niet heel goed zien, want het blijft water en het veweegt een beetje. De man heeft donker bruin haar, en blauwe ogen. Zijn neus lijkt een beetje op die van Jeff, en zijn mond... HOLY SH*T! Zijn mond is, naja je weet wel, gewoon als een mond. Maar dan wel als een perfecte mond :X... En naast zijn mond, littekens. Littekens in de vorm van een lach, net als Jeff. Een gesneden lach. Het is Jeff!

De vrouw heeft lang, blond haar. De voorste 2 plukjes zitten prachtig naar achteren gedraait. Er zit een soort golf-slag in haar haar. Als je snapt wat ik bedoel. Tussen de haren die naar achteren zijn gedraait, zitten madeliefjes. En ze heeft niet veel make-up op. Een beetje mascara, en misschien wat foundation of concealer ofzo... Ze ziet er prachtig uit.

Maar, als die man Jeff is. Wie is die vrouw dan? Ik ben het in ieder geval niet, ik heb zwart haar.

Het water word langzaam weer gewoon water, en de vissen zwemmen weg. Ik kom weer terug op de normale wereld. Ik pak een spiegeltje uit mijn tas, en bekijk mezelf. Ik bekijk ook mijn haar. Ik heb blonde uitgroei. Wacht, wat?!

Ik verf mijn haar al zo lang zwart, dat ik mijn echte haarkleur helemaal vergeten was! D-dus, g-ga ik met Jeff trouwen?

Ik weet niet of ik het een fijne gedachten vind, of dat ik het liever wil vergeten. Ik loop langzaan terug naar Jeff, die nog steeds als een dood vogeltje op zijn vaste plekje ligt.

Ik besluit hem wat besjes te geven, nadat ik mijn arm heb verbonden.

"Hier." Zeg ik. "Eet." "Wat *kuch kuch* is dat?" Vraagt Jeff. "Besjes, eet het. Het is gezond." Jeff neemt de besjes aan, hij stopt er 1 in zijn mond. Zijn gezicht vertrekt meteen doordat het besje zo zuur is. Ik grinik. Hij kijkt me boos aan, wat me nig harder doet lachen.

Nadat Jeff als zijn besjes op heeft, besluit ik hem wat te vragen over die rivier. "Hey, Jeff?" "Hmmm?" "Die rivier heah, waarom zit je daar toch steeds?" Vraag ik. "Vind ik fijn." Antwoord hij. "Kan ik me even afsluiten van de wereld."

Over dat laatste denk ik even na... Afsluiten van de wereld. WAIT, WHAT? Betekent dat dat hij misschien hetzelfde ziet als ik?

Sorry voor weer zo'n kort hoofdstuk! Maar, ik heb wel feweldige cliffhangers of niet CX? Naja, ik hoop dat jullie het leuk vinden!
X~Maren!

Jeff The Killer (Dutch Creepy Pasta Story) (Not Finished Yet.)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu