Champion

H1.Het ongeluk

Math gaf zijn witte merrie nog een tik met zijn hakken. 'Komaan, Ramona!' zei hij en spoorde haar aan. Ramona, zijn paard galoppeerde nu nog harder. Math ging naar voren zitten en maakte zich klaar voor de sprong.

Ramona sprong over de hoge hindernis en raakte geen balken. 'Dat was een mooie sprong!' zei Ferdinand, een goede vriend van Math. Math ging met Ramona over naar draf. 'Bedankt, we moeten nog een beetje oefenen, maar ik weet zeker dat we volgende week gaan winnen!' Ferdinand lachte. 'Ben je gek? Je deed het al super!' Math gaf Ramona een schouderklopje. 'We kunnen beter...' Math had geen tijd om Ramona nog even te laten uitstappen dus riep hij zijn dochter Rania erbij. Rania verzorgde Ramona steeds goed en hield ook van haar.

Rania kwam aangelopen. Math hield halt in het midden van de piste. Rania stapte de grote overdekte piste in en nam de teugels van Ramona terwijl haar vader afstapte. Hij zwierde zijn been van het zadel en sprong van zijn paard. Hij gaf haar nog een schouderklopje. 'Flinke meid.' zei hij nog.
'Rania, wil je Ramona nog even longeren in de kleine overdekte piste hiernaast?' vroeg Math dan aan zijn dochter terwijl hij zijn cap afzette. 'Natuurlijk, papa!' Zei Rania en wandelde met de teugels van Ramona in haar handen naar de andere piste.

Het stormde hard en de bliksemschichten volgden elkaar snel op. Het donderend geluid werd met de minuut harder en de regen viel steeds met meer. Om de andere piste te bereiken moest Rania met Ramona door de regen. Ze wandelde de grote overdekte piste uit. Ze liep met Ramona goed door, zodat ze niet te nat zouden worden. Gelukkig was de kleine piste er net naast. Er was niemand in de kleine piste. Rania maakte de singel van het zadel los. Vervolgens haalde ze het zadel en het bezweten dekje van de schoft van het paard. Ze legde het zadel en het dekje op de baar van de piste. Ze stapte weer naar Ramona en maakte deze keer het hoofdstel los. Het hoofdstel hing ze aan een rekje bij de deur van de piste. Nu deed ze bij Ramona het halster om en klikte het longeertouw ook meteen vast.

Ze liet het touw lang zodat Ramona even kon uitstappen. Het paard genoot ervan om na een stevige training weer even te ontspannen. Math kwam de kleine piste in. 'Liefje, wil je nog even Ramona in haar stal zetten straks? Ik ga even met Ferdinand naar zijn nieuwe paard.' Rania knikte. 'Is goed papa, tot straks!' Math wandelde weer naar buiten.

Rania rolde het touw weer op. 'Zo, genoeg getraind voor vandaag.' Ze stapte naar Ramona en klikte het touw los. Ze wou net het halstertouw pakken maar Ramona schrok van een hard donderend geluid. Ze zwierde haar achterbenen in de lucht en bokte wild. Ze steigerde zelfs. Rania wist niet wat te doen. 'Rustig Ramona!' riep ze nog, maar Ramona was zo bang dat ze op hol sloeg, ze rende in de kleine piste rond. De piste werd gevuld met het witte licht van een bliksemschicht. Ramona was zo bang dat ze met haar achterbenen tegen de poort van de piste schopte. Ze schopte zo hard dat de poort openging. 'Ramona, nee!' riep Rania nog, maar het was te laat. Ramona holde weg. Rania rende er achteraan.

Ondertussen stond Math met Ferdinand in de stallen te praten over Ferdinands nieuwe paard, het was een mooie merrie, ze was zwart en groot. 'Heb je er veel voor betaald?' vroeg Math terwijl hij over de neus van het zwarte beest wreef. 'heb er toch wel één miljoen voor betaald.' zei Ferdinand. 'Dat is niet slecht, voor zo'n mooi beest.' zei Math.

Rania kwam de stallen ingestormd. 'Papa, papa, papa! Ramona is op hol geslagen!' riep ze snel. Math schrok. 'Wat?!' Hij rende naar buiten. 'Ramona!' Math zag Ramona naar de parking van de manege rennen. 'Ramona, stop!' riep hij. Een grote zwarte jeep reed de parking op. Ramona die op hol geslagen was rende naar de parking en was helemaal van slag. 'Ramona!' riep Math nog, maar het was te laat. Ramona werd aangereden door de jeep...

Een week later.

De dierenarts kwam de wachtzaal in. Rania en Math zaten in de wachtzaal de wachten op het nieuws... Zou Ramona het overleven?

'Ik heb slecht nieuws...' zei de dierenarts. Math sprong recht. 'Zeg, alsjeblieft dat het niet zover is, zeg alsjeblieft dat ik haar niet ga verliezen...' De dierenarts slikte. 'Ze is ernstig gewond meneer, we kunnen niets meer doen...' Math werd woedend. 'Het is een paard van vier miljoen! Natuurlijk kan je er iets aan doen!' De dierenarts keek meelevend naar Math. 'We hebben alles geprobeerd, het  spijt me, het was een tragisch ongeval.' Rania sprong ook recht. 'Ga we Ramona dan verliezen, net als mama, ook in een ongeval?' Vroeg ze stil. Math slikte. Hij wist niet wat te zeggen om zijn dochter te troosten. 'We zijn van plan om haar een spuitje te geven, om haar uit haar leiden te doen verlossen...' zei de dierenarts nog. Math knikte. 'Goed, ik wil niet dat mijn Ramona nog langer pijn leid.'