Kaiနဲ႔soo တစ္ေနကုန္လံုးတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ စလိုက္ ေနာက္လိုက္ ခ်စ္လိုက္နဲ႔ အလုပ္ေတြရႈပ္ေနၾကတာ အခ်ိန္ကုန္လို႔ ကုန္မွန္းေတာင္ မသိလိုက္ၾက...kaiစီ အတြင္းေရးမႉးဖုန္းဆက္မွပဲ ႏိုင္ငံျခား သြားဖို႔ကို သတိရေလသည္...
Sooတစ္ေယာက္ kaiအတြက္ လိုအပ္တာေလးေတြ ထည့္ရင္း..
Soo: ကို..သြားရေတာ့မွာေပါ့ေနာ္...
Kai...sooကိုယ္ေလးကို ရင္ခြင္ထဲထည့္လိုက္ပီး...
Kai: ကို ပီးတာနဲ႔ ျပန္လာခဲ့မယ္ေလေနာ္soo...
Sooလည္း kaiရဲ႕ခါးေလးကို ဖတ္ပီး ရင္ခြင္ထဲေခါင္းေလးမွီကာ...
Soo: sooေလ စိတ္ထဲတစ္မ်ိဳးႀကီးပဲ သိလား...ကို႔ကို မသြားခိုင္းေစခ်င္ဘူး...
Kai: aww sooရယ္ ကိုသြားေတာင္ မသြားရေသးဘူး..ခုထည္းက လြမ္းေနပီေပါ့..
Soo: ဟာ..ကိုေနာ္..sooအေကာင္းေျပာေနတာကို..
Kaiရဲ႕ရင္ခြင္ထဲကေန ေခါင္းေလးထာင္ကာ ႏႈတ္ခမ္းေလးဆူပီးေျပာေနတဲ့ sooကို ၾကည့္ပီး အသည္းယားလာကာ..ႏႈတ္ေခါင္းေလးကို sooပါးေဖာင္းေဖာင္ေလးထဲႏွစ္လိုက္ပီး...
Kai: အရမ္းခ်စ္တယ္sooရယ္...
Soo: sooလည္း ရမ္းခ်စ္တယ္ ကို...ျမန္ျမန္ျပန္လာခဲ့ေနာ္...
Kai: omm ျပန္လာမွာေပါ့sooရဲ႕..ကိုတို႔ anniversity အမွီ ကိုေရာက္ေအာင္ ျပန္လာခဲ့မယ္ေနာ္soo...
Sooတစ္ေယာက္ မ်က္ရည္ေလးေတြ ဝဲလာတာေၾကာင့္ ေခါင္းေလးကို ငုပ္ကာ...
Soo: ommm..
Kaiလည္း sooကိုယ္ေလးကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဖတ္လိုက္ပီး...
Kai: sooရယ္ ကိုတို႔ေတြ အခုမွ ခြဲရတာလည္းမဟုတ္ဘူးေလ..အရင္ထဲက အဲ့လိုမ်ိဳးသြားေနၾကကို...ဟင္..မငိုနဲ႔ေတာ့နဲ႔ေနာ္..sooငိုေတာ့ ကိုဘယ္လိုလုပ္ စိတ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္နဲ႔ သြားႏိုင္မွာလည္း...
Sooလည္း သူ႔ေၾကာင့္ kaiစိတ္ထဲ အေႏွာင့္အယွက္ဖစ္မွာေၾကာက္လို႔..သူ႔မရဲ႕ မ်က္ရည္ေလးေတြကို လက္ဖမိုးနဲ႔ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းသုတ္လိုက္ကာ...
Soo: miyanae ကို..sooမငိုေတာ့ဘူးေနာ္..sooလည္း ဘာဖစ္ေနမွန္းမသိဘူး..စိတ္ထဲမွာ ဝမ္းနည္းလာတာ..ဒီတစ္ေခါက္ ခရီးကေလ..sooနဲ႔ကို႔ကို ခြဲသြားသလိုမ်ိဳးခံစားရလို႔ပါ..
