•Mensen zeggen dat kinderen die gepest worden/zijn gepest zich aanstellen. Maar kennen jullie het gevoel dan dat je elke dag werd geduwt,geslagen,geschopt,uitgescholden, zo kan ik nog heel lang doorgaan.
Mensen denken dat het heel snel over gaat maar ik ben gewoon nog steeds bang, bang dat ik weer gepest word, bang dat ik een van mijn pesters tegen kom.
Het was de eerste schooldag. Ik liep mijn klas lokaal in en daar was ze dan. Het meisje die mij het leven 2 1/2 jaar zo zuur maakte. Ik liep de klas door en zocht een plek om te gaan zitten, ik liep best lang door de klas maar toen vond ik m'n plek. Ik ging naast een meisje met een lieve glimlachen zitten en we werden al gouw vriendinnen ( ze heette Rosalie ). Rosalie en ik deden alles samen we waren letterlijk 1 persoon. Maar Rosalie was niet altijd zo aardig als ik dacht. Ze was heel two faced. Ik ontdekte later dat ze een vriendin van me pestte, ik zei dat ze moest stoppen en Rosalie deed dat. Maar nu ging ze juist mij pesten. Alles wat ik haar ooit in vertrouwen vertelde vertelde zij door. Rosalie had veel oudere vrienden want ze had een oudere broer en een oudere zus, die hadden ook weer vrienden dus die begonnen mij ook te pesten. De reden dat ze me pestte weet ik tot de dag van vandaag nog steeds niet. Nouja misschien wel een klein beetje, ik had vroeger een pony en had een bril: ik zag er best nerdy uit.
Ik begon veel aan mezelf te twijfelen want iedereen vond me altijd lelijk. Ik sliep die tijd heel weinig en daardoor begon ik op een zombie te lijken. Ik had zoveel vragen waar ik toen geen antwoord op kon geven.
- ben ik echt lelijk ?
-haten mensen mij echt ?
- verdien ik dit echt ?
