Zijn diepe ogen staarde me aan terwijl hij streelde over mijn halfnaakte lichaam. Mijn hoofd rustte op zijn borstkast. Ik streelde met mijn eigen vingertoppen langs zijn aantrekkelijke benenen die behaard waren met donkere haren. Ik was altijd wat kleffer na een intieme gebeurtenis. Ik mompelde er voorzichtig uit dat ik weet dat we niet voor altijd samen zullen zijn. Hij keek op en draaide me verontwaardigd om zodat hij een beter zicht had op mijn gezichtsuitdrukking. Hij versnelde met praten en zijn toon werd luider " hoezo als ik verder studeer " klonk het boos
" dan ben jij nog altijd van mij" zij hij standvast.
ik dook weg in mijn armen en voelde me beschaamd voor wat ik juist gezegd had. Dit was helemaal niet mijn bedoeling geweest. Ik voelde twee warme armen mij uit mijn comfortzone halen en toen ik opkeek zag ik hem nogsteeds staren en wachten op mijn antwoord. Ik bleef stil en dacht na over een excuus ,maar hieruit zou ik mezelf nieteens kunnen lullen. Ik kwam dichter bij hem liggen. Probeerde me eruit te knuffelde maar hij drong dieper verder.
Uiteindelijk snauwde ik hem af met " wat als ik ga studeren dan "
En toen werd het een stuk stiller.
"Dan ben je nogsteeds van mij" zij hij terwijl hij naar de lakens keek. Hij keek terug op en wist met moeite de woorden uit zijn keel te schrapen " dan lig ik hier binnen drie jaar nog in jouw armen" en hij sloeg zijn blik weer weg.
Waarom ben ik ook zo vervelend , dacht ik plots. Mijn hoofd moest altijd verdrietig doen na iets geweldig , zoiets alsof je een jurk koopt en bij de eerste keer een scheur erin maakt. Een beetje een dubbel gevoel. Van zo ongelofelijk blij naar onkalmbaar boos.
Zo ongeveer ,maar dan met leegte en verdriet.
Ik liep de trap af en pakte de rotzooi mee die hij voor me verzameld had. Ik had alles gestorteed en weggesmeten.
Hij kwam de trap af en ik verzocht hem vriendelijk op de bank te zitten. Na tientallen minuten keam mijn takeout pizza met friet. " altijd hetzelfde " klonkt ineens een zware stem. Ik lachte vriendelijk toe " ja haha anders moet het niet"
Na het eten hadden we rustig tv gekeken.
Hij stond op en pakte zijn spullen bij elkaar. Ik sprong in zijn armen en voor mijn gevoelg vloog ik. Het leek alsof ik niets woog, wat betekend dat ik -40 kilo zou zijn geworden , maar aangezien ik vol zit met zijn liefde ; ik gaf je een laaste kus en deed de deur open voor hem. Trapte nog snel achter zijn kont en grinnikte " mn huis uit nu" hij lachte en riep nonchalant ies achter me aan.
