Sing me a LOVE SONG ♥

Chapter 7.1 CHEERS

SURPRISE!

HAHA. ANOTHER UPDATE AGAIN.

SORRY NGA PALA KUNG MARAMING TYPOGRAPHICAL ERRORS. WALA PO KASI AKONG EXTRA TIME PARA MAKAPAG-PROOF READ AND I-EDIT ITO. J

BASTA LANG PO KASI AKONG NAGTTYPE AT NAG-UUPLOAD AFTERWARDS. HEHE. PASENSYA NA PO. SIGURO PAG TAPOS NA TO SAKA KO PA LANG PO MA-EEDIT.

AND, JUST TO CLEAR SOME CONFUSIONS, ANG NATURAL POV PO AY KAY LEIGHTON. MEANING, HINDI KO NA ILALAGAY NA POV NIYA YUN (e.x. LEIGHTON’S POV) EXCEPT KUNG SI MATT ANG NAUNANG NAG-NARRATE.  AT KUNG KANINONG POV PO NAG-END ANG CHAPTER, SIYA DIN ANG MAGTUTULOY NG ‘PRESENT’ NARRATION NA ITALICIZED AT THE END.

SANA PO NA-GETS NIYO. HEHE.

AYAN ANG FINISH PRODUCT. PAKI-COMMENT NA LANG PO KUNG NABAWASAN NA THIS TIME ANG MGA ERRORS. HEHE.

SALAMAT PO!

_________________________________________________________________________

Chapter 7 CHEERS

 

“Bakit ginabi ka na?”

Si Daddy kunot noong naka-abang sa gate pagbaba ko sa kotse ni Matt. Naka-polo pa siya. Mukhang kakarating lang din galing sa trabaho. Oh shit. Kinakabahan ako.  9:30 p.m. na kasi eh. >,<

Napatingin ako kay Matt sa likuran ko bago ako sumagot.

“Ah, Dad kasi—

“Sino ka?” Hindi na niya hinintay yung sagot ko. He turns to Matt and asked.

Napatingin ako kay Matt at bigla siyang napalunok. Nakakatakot kasi si Daddy eh.

“Um, Sir, Good evening. I’m—

“Matt? Is that you?”

Lahat kami napatingin kay Mommy nung lumabas siya. Si Daddy mukhang gulat na gulat.

At kami naman ni Matt, nakahinga ng maluwag kahit papano. Buti na lang dumating siya.

“Kilala mo siya?” Si Daddy nagtataka habang lumapit sa kanya si Mommy at humawak siya sa braso nito.

“Of course. Wag ka nang magalit, hon. Kaibigan yan ni Leighton. Nag-dinner na siya ditto dati. ‘Di ba Matt?” naglalambing na sabi ni Mommy habang hinihimas-himas yung braso ni Daddy.

Oh my God >,< Please. Wag naman kayong mag-PDA ditto. >,>

Nakakahiya talaga. Tapos tumingin ako kay Matt as if apologizing and I notice that he’s turning red.

“Ah. Opo, tita.” Sumagot na lang siya.

Pero si Daddy parang ang sama pa rin ng tingin sa kanya.

“Dun tayo sa loob mag-usap.” Dad said with authority. Pero hindi naman pwede yun kasi uuwi na rin si Matt eh.

“Pero, Dad u—

“Teka, honey. Wala ka bang balak pauwiin yung bata? Hinatid niya na nga si Leighton and she’s safe right now. Kung anuman yung dahilan at na-late sila ng uwi, okay lang yun sakin. Besides, gabi na rin eh. Pagpahingahin na natin silang parehas.”

Thanks Mom!

Gusto kong yakapin si Mommy at i-kiss siya pero ang nagawa na lang naming ni Matt ay tumango ng nakangiti.

Hahaha. Alam kong wala ng magagawa si Daddy pagdating kay Mommy. Kayang-kaya nay an ng lambing effect ni Mommy.

Nakatingin samin si Dad as we’re waiting for his answer.