Sehun:ျငင္းလို႔ရတုန္း ျငင္းထားေပါ့။
ကြၽန္ေတာ္ကို ခင္ဗ်ားရဲ႕ ခ်စ္သူအျဖစ္ လူမ်ားေတြကို
ျပရမွာ အဲ့ေလာက္ေတာင္ ႐ွက္ေနလားKim KaiKai:ကိုယ္ေျပာတာ အဲ့လိုသေဘာမွ မဟုတ္တာ။
Sehunတေယာက္ Kaiကို ဘာမွမေျပာဘဲ
သူ႔ရဲ႕ ကားျဖဴေလး႐ွိရာသြားပီး ကားတံခါးကို
အသံျမည္ေအာင္ ပိတ္ခ်ရင္း ကားစက္ႏိႈးကာ
ပံုမွန္အ႐ွိန္ထက္ ျမန္သည္ထက္ ျမန္ေအာင္
ေမာင္းသြားတယ္။Kaiလဲ ရပ္ၾကည့္ေနရံုမွ တပါး ဘာမွမေျပာႏိုင္။
လမ္းေကြးေလး ခ်ိဳးပီး ေကြ႔သြားသည္အထိ
ေငးေမာေနမိတယ္။Namက Kaiရဲ႕ ပုခံုးကို လက္နဲ႔ ပုတ္လိုက္ေတာ့မွ
အသ္ိျပန္ဝင္လာတယ္။Nam:ကားထဲမဝင္ဘဲ ဘာလုပ္ေနတာလဲ။
Kai:ေအာ္ ဝင္မွာပါ။ မင္းေစာင့္ေနတာ။
Nam:ဟုတ္လို႔လား။ ဟိုဘက္ကို ေငးၾကည့္ေနပီး
ငါ့ကို ေစာင့္ေနတယ္ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးKaiက Namရဲ႕ ေခါင္းကို ႐ိုက္ခ်လိုက္ပီး
Kai:ေစာင့္ေနတယ္ဆိုပီးေရာေပါ့။
႐ွာက႐ွည္ေနေသးတယ္။ ေတာ္ေတာ့ တက္ေတာ့Nam:ေအးပါကြာ။
Kaiလဲ ကားေပၚတက္လိုက္တယ္။
Kai:Namငါကို Sweet&Candyဆိုင္ေ႐ွ႕မွာရပ္ေပးေနာ္။
Nam:ဘာလုပ္မလို႔လဲ။
Kai:ဝယ္စရာ႐ွိလို႔ေပါ့။
Nam:အင္းပါ။
ဆိုင္ေရာက္ဖို႔ သိပ္မမေမာင္းလိုက္ရပါ။
သူတို႔အိမ္ဘက္နဲ႔ နီးတာေၾကာင့္ ခဏေလးနဲ႔
ေရာက္သြားသည္။Kai:ငါ့ကိုေလ Chocolate Candyေလး
သြားဝယ္ေပးပါ့လား။Nam:အထုပ္နဲ႔လား။
Kai:မဟုတ္ဘူး။ ဘူးေလးနဲ႔ေသခ်ာထည့္ေပးပါလို႔။
Nam:ေအးပါ။
Namထြက္သြားတာကို Kaiက ၾကည့္ပီး
#က်ေနာ္ sehunကို အံျသေအာင္ လုပ္ေပးေစခ်င္လို႔ photo shooting႐ွိတယ္လို႔ လိမ္ေျပာလိုက္တာ။ သူနဲ႔ သြားရင္ ဒီလို အံျသေအာင္
လုပ္ေပးလို႔မရတာ။ သူ႔ကိုလဲ ေဆးလိပ္အစား
Candyေလးစားေစခ်င္လို႔ပါ။
ကေလးရယ္ ဒီေန႔တရက္ေလာက္ ကိုယ့္ကို နားလည္ေပးပါ။
Part-5
Start from the beginning