his fangirl ㅡ ranz.kyle

I.H.F 21- kaya ko pa ba?

patawarin niyo sana ako sa chapter na ito..

ㅡㅡㅡㅡㅡ

"sagutin mo na kaya, baka nag aalala na
sayo si kuya zack"

"jeon, kahit may tiwala ako kay kuya zack ayaw ko naman magalit sina mama kay kuya, you know what i mean naman diba?"

kahit alam kong magagalit siya pag di ko sinagot itong tawag niya, iniisip ko lang naman siya pag nalaman nina mommy na may contact ako kay kuya zack.

siya si zack daniel p. ang nakakatandang kapatid ko, hindi ko lang siya binanggit dahil hindi pa oras.. baby pa lang ata siya nuon nung binigay siya ni mommy sa daddy niya.. hindi ko siya buong kapatid actually kapatid ko lang siya kay mommy.

"i have to go na, tapos na visiting hours ko.."

"okay.. bye!"

pag alis ni jeon, ilang minuto dumating naman yung tatlo.. galing sa school si leo at lay na sinundo naman ng poging bodyguard nila hahaha

"kamusta? naka salubong ko si jeon a" tanong ni ranz, habang inaayos yung foods na pinamili niya

"bumisita siya actually.."

~*~

Ranz

6:00 pm na dito sa canda, kakatpos lang ng treatment ni magui.. pero hindi parin ganun kadali ang lahat. sinabi sakin ng doctor hindi talaga ganuon kabilis para gumaling agad si magui.

tignan ko lang siya, hindi ko na kaya.. pagmasdan.. hindi na rin. sinasabi niya nga gusto niya nang sumuko pero ako patuloy parin ang pag sabi sakanya na 'wag magui, please'..

nakuha niya na ring umiyak kapag masakit na talaga ang nararamdaman niya.

takot ko na lang pag isang araw hindi na siya magising, lagi kong hinihiling sa diyos.. 'isang linggo pa po, isang buwan pa.. wag niyo muna siyang kunin saakin'

-after 2 months-

Nasa hospital parin kami, ganun parin ang araw araw namin ni magui.. hatid kina leo at lay, pagdating ko papakainin si magui, sasamahan siya sa treatment niya, susunduin sina leo at lay.. repeat... repeat... repeat.

2 months na ang nakakalipas, hindi na ganun si magui katulad ng dati. yung kaya parin, ayaw sumuko.. pero nanduon parin ang ngiti niya na sinasabi saakin 'ranz, nandito pa ako.. wag kang mag alala'

Nasa isang church ako ngayon, nagbaba kasakali na tuparin niya ang dasal ko.. aaminin ko hindi ako madasaling tao pero sana.. sana...

"Lord, Makinig ka saakin.. minsan lang ako mag mahal ng ganito, mali. ngayon lang ako mag mahal ng ganito. wag mo naman hayaang mawala siya saakin. alam mo naman na mabait si magui, diba? bakit siya pa yung kailangan mong pahirapan? bakit hindi na lang ako? .. eto ba ang parusa mo saakin? ang masaktan ng ganito?. Lord wag mo muna siyang kunin.. ntanong mo na ba siya kung handa na siya? malulungkot siya pag iniwan niya ako, hindi niya kakayanin yun, mas lalong hindi ko kakayanin. kakapalan ko na ang mukha ko, bigyan mo pa ako ng panahon.. yun na lang ang hinihiling ko. Panahon. Kahit konti lang, nagmamakaawa ako sayo, kahit konti na lang talaga.. PLEASE."

Incomming call: Magui
"Hello? Magui?"
(KUYA RANZ! SI ATE MAGUI! SI ATE MAGUI!)

Binilisan kong makapunta sa hospital.. buti malapit lang yung church na pinuntahan ko mula sa hospital. magui wag ngayon please..