Getirdiği kıyafeti üzerime geçirdim ve Gül'ile birlikte Selim i takip etmeye başladım.
Ne Gül ne de Ben konuşacak durumdaydık.
Resmen infaza götürülen hükümlüler gibiydik.
Çok geçmeden Selim bir odanın önünde durdu.
Kapıyı açarak geçmemizi işaret etti.
Oda son derece karanlıktı.
Uçağın hangi bölümüydü kim bilir.
Tereddütsüz girdim odaya.
Gül de girince kapıyı kapattı
Gül'ün o karanlıkta bana ufak bir adım attığını duymuştum.
Fakat aniden yer ikiye bölündü
Ve biz hızla Dünya'ya düşmeye başladık.
------------------------------------------
Oğuz.
Odaya girdiğimde Barış bıkkın bir halde kendini koltuğa koymuş gözlerini yere dikmişti.
Beni görünce hafif toparlanır gibi oldu.
Geçip karşısına oturdum.
''Barış,
Sana söyleyeceklerimi sonuna kadar dinle
Sakin ol demiyorum çünkü ben şuan hiç sakin değilim aslanım.''
Barış'ın gözlerinde merak kıpırtısı bile oluşmadan hemen ateş saçmaya başlamıştı.
''Bana sakın şu kızla ilgili..''
Elimle sözünü kestim.
''Her şeyden ikisinin de haberi varmış.
Yusuftan bile.''
Dedim.
Sonra gerginliğimi ve az önce yaşadığım hayal kırıklığını atmaya çalışarak derin bir nefes aldım.
Bu nefes arasını Barış boş geçmedi.
''Nasıl oluyor lan bunlar?'' dedi sinirle.
''Bilmiyorum.
Herkes mi işin içinde olur?
Kimseye güvenemeyecek miyiz bilmiyorum.
Fakat bildiğim tek şey biraz ayıklama yapmamız lazım kardeşim''
Barış yerinden fırladı.
''Hala ayıklama diyorsun ya Oğuz sana bir şey demiyorum.
Yusuf hain de
Ceylan'la Gül çok mu masum?
Asıl onlar Yusuf itinden bin kat daha rezil bir durumdalar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
512
Action''Adın ne?'' ''Ceylan yazıyor dosyada'' ''Onu demiyorum kızım gerçek adın ne?'' ''Gerçek adım yok benim kodum var 512'' ''Hey Allahım, robot musun kızım sen ne kodu ne numarası, iyi Ceylan fazla bile sana '' Söylene söylene arabadan çıktı. Sabırlı o...
Biz bitti demeden bitmez
En başından başla
