Ellerimin arasında yaprak gibi titriyordu.
Ah be yavrum
Şuan başlatsam bile her şeyi
Daha neyin ne olduğunu bile bilmiyorsun.
Korkuyorsun.
İstiyorsun ama korkuyorsun.
Nasıl kaldın bu kadar temiz o kadar pisliğin içinde
Hediye misin bana
Ödül mü
Ceza mısın bana sen?
''Çıkalım asker''
Bu benim hem onu hem kendimi geriye çekme hamlemdi.
Unutmamam için.
O bir askerdi.
Olmak zorundaydı.
Yaşamak zorundaydı.
Yaşatmak zorundaydım.
İncecik parmaklarının açtığı düğmelerimi
nasırlı ellerimle kapattım.
Bıçaklarımı yerine koydum.
Açarken ne kadar hissetmişsem onu
Her düğmemi kapatışımda o da kapanıyordu bana
Bıçaklarını bacaklarına yerleştirdi.
Bu hali bile beni heyecanlandırmaya yetiyordu.
Kombinezondan daha seksi olabilecek tek şey buydu.
Ya da onun tüm yaptıkları bana öyle geliyordu.
Oğlum liseli ergenleri geçtin be.
Utanmasan ağzının suyu akacak.
Niye böyle oluyo Allahım.
Niye sıkıntı basıyo içime?
Niye sürekli iç çekiyorum ben.
Kız haklı
Bunu bi büyüğe danışmak lazım.
Arabadan indiğimizde ona buradaki çarşıları gezdirdim.
Öyle hevesliydi ki.
Operasyonlardan başka hayatı olmayan biri için
Burası yeniden doğuştu.
Ben de farklı mıydı durum
Bin kez geldim bu çarşıya.
İlk defa o bana heyecanını umudunu bulaştırıyordu.
İçimde ölmüş olan şeylerin tozunu alıyordu.
Ve ben içimden kendi kendime böyle
edebiyat yapıyordum.
Allah bir bordoyu bu hale düşürmesin.
''Şuraya da bakalım mı son kez
Söz bi daha bi şey demiyeceğim''
Gülümsedim.
YOU ARE READING
512
Action''Adın ne?'' ''Ceylan yazıyor dosyada'' ''Onu demiyorum kızım gerçek adın ne?'' ''Gerçek adım yok benim kodum var 512'' ''Hey Allahım, robot musun kızım sen ne kodu ne numarası, iyi Ceylan fazla bile sana '' Söylene söylene arabadan çıktı. Sabırlı o...