ßölüm 4

33 12 1
                                    

Ve karar verdi artık bakacaktı.
Kendini her türlü olumsuzluğa hazırladı. İşte o an gelmişti. Esila bilgisayara şaşkın şaşkın bakıyordu.
3 mesaj!
Acaba kimdendi?
Esila aklından geçirmeye başladı. Bir mesaj Merve'nin ,diğer mesaj Gamze'nin peki ya diğeri ?
Diğer mesaj kimdendi?
Mesajları açtı, gözlerine inanamıyordu. Mesajların üçüde aynı kişidendi.
Ne Merve ne de Gamze hepside beklenen kişidendi...
Esila çok mutlu olmuştu.
- Selam
- Şükür kavuşturana, seni bulmak ne kadar zormuş.
- Ayrıca bir daha telefonuna bak her aradığım da ulaşılamıyor demek zorunda mı?
Esila bir an şaşırdı. Bu iyi miydi kötü müydü? Bir mesaj daha
- Hiç yazmayacak mısın?
Esila cevap yazdı.
- Selam
-Olabilir
- Dikkat etmedim.
Kısa cevaplar veriyordu sadece, çünkü şaşkındı.
Necip: Sen uzun cümleler kuramıyor musun?
Esila: Daha ne yazayım ki?
Necip: Mesela trendeki gibi neden sıcak olmadığını yazabilirsin.
Bu mesaj aslında Esila'nın hoşuna gitmişti. Gülerek " Aslında ben aynıyım, trendeki halimden farkım yok." dedi.
- Hiç belli etmiyosun o zaman
- Olabilir...
Konuşma böyle devam etti.
Ve 3 saat olmuştu konuşmaya başlayalı.
Günler sonra Esilanın telefonu çaldı.Esila heyecanla açtı telefonu.
- Efendim
-Aramak ve aramamak arasında kaldım fakat aradım.
Çünkü mesajlarından çok sesini duymak istedim.
Esila gülerek karşılık verdi...
Artık Necip ve Esila eskisinden daha güzel konuşuyorlardı.
Aylardan Ocak olmuştu . Necip bir akşam aradı.
Sana söylemek istediğim bir şeyler var...

İlk  ßakışWhere stories live. Discover now