ßölüm 3

41 12 3
                                    

Aklına çocuğu araştırmak geldi. Açtı bilgisayarı ve trende ismini duyduğu herkesi bulmaya çalıştı. Fakat bulamıyordu, en son aklına bir isim  geldi...
" Necip"
Aramaya başladı. Vee bulmuştu işte. Ama onunla nasıl konuşacaktı?  Ya çocuk mesaj atmaz,cevap vermezse? Ya istemezse beni ? diye düşünüp kalktı bilgisayarın başından. Yatağına oturup müzik dinledi aradan bir saat geçtikten sonra düşüncelerinden vazgeçip çocuğa istek gönderdi. Ama Esila hala tedirgindi.
- "Aptallık ettim ,keşke göndermeseydim. " diye düşündü. Ama çaresi yoktu çünkü isteği geri çekmekte istemiyordu.Bilgisayarı açık bırakıp çıktı odadan.Biraz odadan,bilgisayardan uzak kalmanın kendisine iyi geleceğini düşündü. Annesi ve ablasının yanına gitti ve sohbet etmeye başladılar. Bir yandan da gözü saatteydi " acaba çocuk birşey yazdi mi ?" diye düşündü. Bu durum ablasından kaçmamıştı. İşaret ederek  Esilayı odaya çağırdı. Ve " Hayırdır neler karıştırıyorsun sen yine ?  " dedi. Esila olanları ablasına anlattı.
-Trendeki çocuğu buldum hatta ona istek gönderdim.
- Ne demek istek gönderdim?
İlk kez gördüğün birine nasıl istek gönderirsin ,anlamıyorum seni... Diye söylenmeye başladı.
Esila ise ablasının bu tepkisine birtürlü anlam veremiyordu. Sonuçta etkilenmişti,yapacak birşey yoktu onun için.
Ablası:
- Ne halin varsa gör, üzüleceksin bunu bil ! diyerek odadan ayrıldı.
Esila odada yalnız kalmıştı artık. Uzaktan yatağın üzerinde duran bilgisayara bakarak bir off çekti.
Ya kabul etmediyse isteğimi, ya engellediyse diye düşünmeye başladı. "Bakmak için biraz daha beklemeliyim" dedi. Muftafa gidip kendine bir kahve yaptı. Bir yandan kahvesini yudumluyor bir yandan da artık bakmalıyım diye konuşuyordu kendi kendine...

İlk  ßakışWhere stories live. Discover now