Secretly Married to a Badboy (Completed)

Chapter 2

Chapter 2

Lucky Day

Nang naramdaman ko na nagkadikit ang mga labi namin namin, agad ko siyang tinulak paalis sa ibabaw ko. Tumayo naman ako,inaayos ang damit ko at seryoso siyang tinignan

"Maligo kana,monday ngayon kaya may pasok" sabi ko sakanya bago ako lumabas ng kwarto na parang walang nangyari.

Nang nakalabas na ako nang kwarto niya,napasandal ako sa pintuan and realized that I gave my first to the person that I hate in the whole wide world.

What a nice day!

Bumaba na ako papuntang dining room to eat my breakfast pero ilang sandali ay nag-pop up nanaman sa utak ko iyong kababalaghan na ginagawa ko kanina, I mean. Namin namin.

Ugh! I hate this day!

"Andrea, ba't ang ingay niyo sa itaas kanina? May nangyari ba?" natatawang sabi ni manang.

Mariin kong tinignan si manang judy, is she serious? May nangyari? Anong nangyari?

"Manang... Nothing happened okay?" I said coldly without looking her.

Even though I trusted her since I was a kid, hindi ko parin magagawang sabihin sakanya iyong nangyari between me and shawn upstairs. Paniguradong sasabihin niya iyon kala mommy.

"Okay.. Kala ko,gumagawa na kayo nang little andrea and shawn eh" natatawa sabi ni manang Judy.

Dahan-dahan akong tumingin kay manang Judy habang seryoso parin ang aking expression. Gumagawa kami? Wala pa akong balak sa mga ganyang bagay manang ano ba!

"Manang please? Wag ngayon" sabi ko at binalik ang tingin ko sa kinakain ko.

Another katarantaduhan moments nanaman ang ginagawa mo this year Andrea.

"Okay, masusunod po our soon-to-be-queen here"

Hindi ko nalang pinansin si manang Judy at finocus ang sarili sa kinakain kong breakfast, habang kumakain ako nang breakfast. Bigla ko nalang naalala iyong nangyaring kababalaghan kanina,im trying to remove that in my mind. Pero nagpa-pop up nalang talaga siya,kahit ilang pilit na nagawa ko ay bumabalik parin siya sa isip ko.

Sa sobrang inis ko sa sarili ko ay nabilisan ko na iyong kain ko, nang natapos ako ay kinuha ko na iyong bag ko sa tabi. Tumayo na ako para mag-paalam kay manang Judy pero kakatayo ko lang ay nakita ko na si Shawn na nasa stairs.

Nagkasalubong ang mata namin pero agad akong umiwas at inirapan siya, he look like a guys that doesn't have a feelings because of his expression. Para bang wala siyang mga emotions, na parang sa inside out, kapag wala sila joy, sadness or sino pang cast na yan.

"Bye manang, im going to school!" paalam ko.

Nagkasalubong kami ni monster slash shawn, pero hindi ko siya tinignan basta ay deretcho lang ako. I used to call him monster instead of his name, wala lang code name lang,mukha kasi siyang halimaw.

Sa mga hindi nakaka-alam, hindi kami sabay pumasok papunta school ni school, he dont want to at ayaw ko din. Ayaw daw niya na makita kaming magkasama sa school, wow ah. Siya lang ba ang may ayaw?

Naglalakad lang ako papunta school kasi hindi naman kalayuan, my mom and dad said that they should get a driver for me to go school incase na ma-late daw ako. Pero hindi ako pumayag, hindi naman kasi malayo tsaka exercise na din sakin 'to everymorning.