Sinayang Mo P. 2
Akala ko last na... Akala ko okay na pero heto na naman Ako... nagsusulat ng kung ano-ano para sayo!
Guato kong magmura... gusto kong sumigaw... Bakit ganoon? Bakit kailangang pauliy ulit akong masaktan dahil sa nakakainis na pag-ibig na yan?
Tang na Juice!!! Okay na Ako iba? Tanggap ko na ang story natin parang short story! Bakit gusto ko pang maging on-going? Gusto ko parang katulad ng ibang story na... mahaba... may malungkot man na parte... ayos lang... atleast magtatapos naman yon sa salitang and they lived happily ever after!
Pero Tang na Orange... ang sakit sakit palang isipin na... ganito ang story natin... malungkot, nakakaiyak!
Hindi katanggap-tanggap sa mga hopeless romantic katulad ko! Hopeless romantic my as*!
Nakakainis kasing Akala ko, move on na ko! Pero Bakit halod gabi-gabi ikaw ang napapanaginipan ko??
Tapos... yung palagi pang laman ng panaginip ko. Bumabalik ka sakin...
Bakit pati sa panaginip, paasa ka? Pafall? Kailangan bang pati sa panaginip umaasa Ako at nagpapaasa ka?
Grabe ha? Qotang qota na ko! Pwede bang tama na... Pwede bang tigilan mo na ko.
Masaya ka na. Pati Ako sinusubukan kong maging masaya.
Malapit na kitang makalimutan... Malapit na kong maging okay...
Pero naisip ko... siguro hindi pa ko okay.
Nasabi ko na hinding Hindi na ko magsusulat ng tungkol sayo...
Pero eto... nakaupo... nagsusulat... umiiyak ng dahil sayo!
Siguro, ganoon lang talaga nget... Hindi na siguro Ako magiging okay...
Hindi na siguro Ako makakaramdam ng mga salitang "sa wakas, okay na ko!"
BINABASA MO ANG
Sinayang Mo...
Short StoryItinapon mo Ito na parang walang kwentang bagay. Sayang! ©2016
