Will you be his BABY . . .MAKER ?

WYBHBMM ~~ Chapter 57 part 2

"sa kasamaang palad, napatay ng papa mo taong iyon."

"oh my god!" napatakip ako ng bibig. Hindi ko inaasahan. Hindi ko alam na ganto kalala ang sekretong may kinalaman sa akin.

"Hindi nya alam kung ano ang kanyang gagawin. Pagtapos ng nangyari ay dinala ka nya sa apartment na tinutuluyan nya. Ilang araw syang nag-isip. Natatakot syang masistensyahan. Mananagot sya sa batas. Hindi nya magagawang maipagtanggol ang sarili nya lalo na't nasa ibang bansa sya. Magiging kahihiyan sya sa lahat. Ang pagmamalasakit nya ay naging pabigat pa sa kanya."

"Noong una, hindi nya alam kung ibibigay ka nya sa mga magulang mo. Wala syang mabibigay na rason. Baka sya pa ang mapagbintangang kidnapper. Natatakot din syang malaman ng iba na nakapatay sya ng tao. Patuloy syang pumapasok sa trabaho para lang hindi mahalatang may kinalaman sya sa nangyari. Pero makalipas ang isang buwan, nagpasiya syang magresign at umuwi ng Pilipinas kasama ka."

"ilang taon na po ako noon? Hindi ko po natandaan kinidnap ako. Wala po akong maalala. . ."

"buwan pa lang,Heira.Anim na buwan sanggol ka palang ng mangyari iyon."

"B-bakit hindi na ako binalik ni papa sa tunay kong pamilya? Nasabi nya po ba sa inyo ang dahilan?"

"sya ang nagsilbing ina at ama sayo,Heira. Pinalaki ka nya na parang tunay nyang anak. Sa paglipas ng panahon ay napamahal sya sa sanggol na iniligtas nya. Bagama't may tusok ng konsensya ang bawat alaala ng makuha ka nya, sinabi nyang hindi sya nagsisising iniligtas ka nya. Malaking kasalanan nya sa Diyos ang pagkitil nya sa buhay ng isang tao pero hindi nya yon sinasadya. Pinagtanggol lang nya ang isang walang malay na sanggol. Mabuti syang tao,Heira. Alam kong alam mo yan."

Oo. Mabuting tao ang amang kinalakihan ko. Kahit kailan,hindi nya ako pinagbuhatan ng kamay. Hindi nya gustong maramadaman ko ang masmahirap na buhay kaya ganun na lang ang sikap nya noon sa pagtatrabaho. Pinipilit kong suklian yon sa mga simpleng bagay. Sa matataas na markang nakukuha ko, nasa isipan ko ang mukha ni papa. Ang taos pusong pasasalamat sa pagmamahal at pagaaruga nya saken. Kaya ganun na lang ang bigat ng loob ko ng maaksidente sya at nanganib ang buhay nya.Hindi ko pa noon matanggap na ang isang taong laging andyan para saken ay bigla na lang mawawala.

My father worth my sacrifices. Ang pagpayag ko na maging baby maker para lang madugtungan ang buhay nya. Utang ko sa kanya ang buhay ko. . .

He sacrifice for me. Ibinahagi nya ang buong buhay nya sa isang taong di nya kadugo at inarin tunay na anak.

Walang patid ang aking pag-iyak. Parang wala ng bukas. Gusto kong sabihin kay Papa kung gaano ako nagpapasalamat sa lahat.

"Sinekreto nya ang buong pagkatao mo para na din sa kaligtasan niyong dalawa. Sana'y wag kang magtanim ng sama ng loob sa papa mo dahil lang sa hindi nya nasabi ang totoo sayo." hinahagod-hagod ni Aling Lei ang likod ko . Hindi nya ako pinapatahan. Siguro nga'y gusto nya ding ilabas ko lahat nararamdaman ko sa pagkakataong 'to.

"May isa pang hindi nasabi sayo ang papa mo."