Sessiz arayış içerisindeydim.Gecesini kaybeden gündüz gibi dolanıyordum.Ortada kalbimden eser kalmamıştı.Yine yalnızdım.Yine kendi halimdeydim...
Etrafımda insanlar var gibiydi ama hepsi görselden ibaretti.Yanımda kimseyi istemiyordum.Yalan yüzler yerine yalnız olmayı istemiştim.Yine sokağın başında,yağmur çiseliyordu.Yağmuru bütün hayatımın anlamı olarak içime çektim.Her zamanki gibi boş sokakta tek başıma kalmayı planlıyordum.Ta ki sokak lambasının altından siyah bir karaltı belirene kadar.Arkamda birisi vardı.Normalde ilgilenmezdim ama takip edildiğimi hissettim.Arkama tekrar döndüğümde gözle görülen bir şey yoktu.İyice paranoya olmuştum.Ama yinede içimde bir kuşku vardı.Adımlarımı hızlandırdım.Tekrar arkama baktım ama hala yürüyordum.Sert bir bedene çarparak yere çakıldım.
Yanılmadım.Hislerim yine beni haklı çıkardı.Karşımda hayatımda ilk defa gördüğüme şahit olduğum gözler bana nefretle bakıyordu.Sebebini düşünüyordum ama çözemiyordum.Yine yeniden kaybetmek istemiyordum.
''Sen kimsin?'' dedim titrek ve kısık sesle.
''Yasemin'in sonu.'' dedi soğuk ve sert sesle.
İsmimi nereden biliyordu?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MARAZ
Teen FictionSoğuk titretti vücudumu... Uçurumdan gelen esinti saçlarımı savururken gözyaşlarım bir bir düştü yere. Hıçkırıklarım boğazımda dizilirken çıplak ayaklarım bir adım daha attı ileriye. Şimdi sadece tek bir adım kalmıştı bütün hikayenin sonuna. Ne yaz...
