" Gelinlik giymemeye kararlı mısın?"
Evlilik cüzdanımızı elimize aldığımızda İzel başını evet anlamında salladı. İstemiyordu. Ona bu konuda bir şey söyleyemiyordum ama bu biraz beni sinir etmişti. İzel saçlarını arkasına toplayıp derin bir iç çekti.
" Hadi acele edelim bugün aşçı ve garson seçimlerini yapacağız. Birde ısıtma sistemini halletmek için adamlar gelecekti."
İzel'in gerçekten hiçbir şey umrunda değilmiş gibi davranıyordu. Bana ders mi vermeye çalışıyordu. İntikam mı alıyordu? Arabaya bindiğimizde elimdeki evlilik cüzdanını arkaya fırlattım. Madem o umursamaz davranıyordu bende öyle davranacaktım. İzel şaşkın şaşkın cüzdanı attığım yere doğru baktı ve bu şaşkınlığından kurtulup önüne döndü. Yüz hatları sinirden gerilmişti ama bir şey söyleyememişti. Onun tepkilerini takip ediyordum. Sonra arabayı çalıştırıp kafeye doğru sürdüm.
" Kaç garson gerekiyor ilk başta. Bence şimdilik ikimiz yeteriz diye düşünüyorum."
Bir fikir öne sürdüğümde beni duymadığını anladım. Düşünceli ve sinirli bir şekilde önüne bakıyordu. Evlilik cüzdanını atırıvermem onu gerçekten sinirlendirmiş olmalıydı. Gülmemek için kendimi zor tutarken derin bir nefes aldım.
" Gidince görürüz."dedi sinirini zaptetmeye çalışırken.
Kafeye geldiğimizde çoktan birilerin geldiğini fark etmiştik. Aşçı benim tanıdığım Mesut abiydi. Kendisi bu sektörde en iyisiydi. Her yaşa hitap edecek şeyler hazırlayabilirdi. Onunla benim konuşacağımı söyleyip diğer garson işini İzel'e bırakmıştım.
" O Altuğ yüzünü sonunda görebildik tekrar. Bizim dükkana şu çocukla yemek yemeye gelirdin. Yanından ayrılmayan birisi vardı.Neydi adı Tuğberk mi? O nerelerde?"
Yutkunarak dişlerimi birbirine sıkıca kenetledim. Konuyu değiştirmek istemiştim.
" Mesut abi şimdi işi konuşalım. Yoksa İzel beni haşlayacak."sesimi normal tutmaya çalıştım.
Mesut abinin yüzünde güller açıyordu. O anda aklıma Tuğberk gelmişti. Neredeydi şimdi o? Birlikte tıka basa yemek yerdik. Aklımı Mesut abinin konuşması dağıtmıştı.
" O evlenir evlenmez karı kılıklı olmuşsun. Kadınlara kanma oğlum. Sana tavsiyem. Biliyorsun kendi yerim var ama senin hatrını kırmamak ve artık daha az çalışıp ailemle vakit geçirmek istediğimden bu iş bana uygun geldi. "
Mesut abi bu işi kabul etmiş gibi görünüyordu buna sevinmiştim ama ona karşı gülümseyememiştim.
" Neyse Altuğ ben şimdilik kaçayım. Sonra ayrıntılı konuşuruz. Bizim kızın bugün okulda gösterisi var onu kaçırırsam o cadı da beni haşlar."
Mesut abiyi geçirdikten sonra İzel'in ne yaptığına bakmak için gitmiştim.
" İzel abla ben burayı lise arkadaşlarıma yayabilirim. Hem çok hoş bir ortamı var. Ders çalışmak için bir köşe yapmışsınız. Şuradaki koltuk olayı çok hoş. Hele kütüphane ve oyunlar harika."
İzel gülümserken diğerleri etrafa bakıyordu.
" İzel abla gerçekten çok güzel olmuş burası."
Hepsinin yaşı İzel'den küçük olmalıydı ve bütün kızlar ona İzel abla diye sesleniyordu. Dikkatimi çeken diğer bir erkek çocuk olmuştu. Biraz uzakta oturmuş İzel'in tam önündeki kıza doğru bakıyordu. Yavaş adımlarla onun yanına doğru yürüdüm.
" Ne o sende iş bakmaya mı geldin?"
Bazıları lise bazıları üniversite öğrencisi gibi duruyordu. Fazla bir maaş vermeyecektik. Kazancımızdan vereceğimiz için bunu düşünerek yaş aralığını bu şekilde koymuştuk. Onların geçindirecek bir aileleri yoktu. Sadece kendi istekleri için bu para makuldu. Sıcak bir ortam istiyorduk burada.
